Het Veghelse bedrijfsleven rukt op tot aan de grenzen van Zijtaart. En dan was er ook nog eens die andere dreiging: een weg rond de bedrijventerreinen die rakelings langs het dorp zou voeren.
In 2016 stuurde bijna heel Zijtaart dorpsgenoot Erik de Vries als hun vertegenwoordiger naar de raad van Meierijstad. Met als opdracht: geen nieuwe weg pal naast ons dorp.
Afgesneden
Hoe dat afliep, vertellen we verderop. We gaan eerst wat verder terug in de tijd. Naar de negentiende eeuw. Toen werd de Zuid-Willemsvaart gegraven en werd een aantal kleine gehuchten ineens afgesneden van Veghel.
Er kwam dan wel een voetveer, maar zo’n kanaal voelt toch als een barrière. Een grens. Je kon er dus op wachten dat Zijtaart en omliggende gehuchten afstand namen van Veghel en dat gebeurde dan ook. In 1872 splitste Zijtaart zich af van de Veghelse parochie Sint Lambertus.
[tekst gaat verder onder de foto]
Het voormalige klooster van Zijtaart.
Er kwam een kerk en later een klooster – gesticht door Veghelse zusters, dat dan weer wel. Het gehucht werd een dorp. In 1871 werd in het dorp een windkorenmolen gebouwd. Die in 1925 trouwens weer werd afgebroken.
Van Eerd
Even verderop was er ook een molen te vinden in het buurtschap Zonveld. Die molen is in 1945 afgebroken en was bekend als De Molen van Karel van Eerd. En ja, dat is een Karel van het familiebedrijf dat tegenwoordig de supermarktketen Jumbo bestiert. Behalve in Zonveld bezat de familie in de omgeving trouwens meer molens, waaronder die van Kilsdonk.
Op de plek van de Zijtaartse molen werd in 1976 een sportzaal gebouwd. Die kreeg vanwege de historie van de locatie de naam De Molensteen. Voor het gebouw werd een oude molensteen geplaatst. Maar laat u niet bedotten, die steen komt uit Veghel.
Doornhoek
Wat ook uit Veghel komt: de industrie die alsmaar dichter bij het dorp schuift. Een van de bedrijventerreinen is zelfs vernoemd naar een Zijtaarts buurtschap, Doornhoek.
Zijtaarter Marcel Zoete beklaagde zich er een jaar geleden over in het Brabants Dagblad. ‘Vroeger reed je door de weilanden als je vanaf Veghel kwam. Nu zie je aan weerskanten de grote dozen van het industrieterrein.’
De pijn zit niet heel diep bij Zoete. Want even verderop in hetzelfde artikel: ‘Ik begrijp de vooruitgang en de behoefte om alsmaar groter te groeien, ik zit zelf ook in die branche’.
Er is ook goed nieuws: die gevreesde weg pal langs Zijtaart is er nooit gekomen. Fijn voor het dorp en vervelend voor raadslid De Vries, die was gekozen om op dat gebied Een Daad te stellen. Hij moest het dreigende asfalt tegenhouden.
Asfalt
Het leidde in juni 2017 tot een wonderlijke exercitie. De Vries diende een motie in om de weg tegen te houden en kondigde meteen aan dat het voorstel tijdens dezelfde vergadering in zou worden getrokken. Omdat het nu eenmaal opriep om iets te voorkomen dat niet zou gebeuren.
‘Zo, meneer De Vries heeft zojuist zijn zetel terugbetaald’, stelde een raadslid van Hart toen vast. Er kwam geen weerwoord.
Overigens mag het raadslid alsnog de mouwen opstropen. Want opnieuw zijn er plannen voor een verbindingsweg van de N279 naar bedrijventerreinen.
En welke route ook wordt gekozen, volgens Zijtaarter Ed Diebels is er ‘altijd iemand de sjaak’, zo liet hij gisteren via het Brabants Dagblad weten. Diebels woont pal naast het kanaal en daar komt mogelijk een nieuwe weg.
Voor wie de Zijtaartse volksvertegenwoordiger het ook opneemt, het leidt altijd tot een nadelige situatie voor een ander. Van de vijf bedachte tracés is er geen eentje waar niemand hinder van ondervindt. We wensen het raadslid veel succes.
Dit is de zesde aflevering van een serie van dertien. Eerder verschenen verhalen over Boerdonk, Boskant, Wijbosch, Mariaheide en Nijnsel. De volgende stop is Keldonk.