Hart duikelde gisteravond tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van drie naar twee zetels. Wat ging er mis?
Hart heeft ruim vijf jaar keihard gewerkt, boekte met slechts drie zetels in de oppositie opmerkelijke resultaten, bracht onafgebroken de politiek naar inwoners en andersom en was zeer zichtbaar, zowel via onafhankelijke als eigen media.
Vriend en vijand verwachtten groei. Vijf zetels moesten er toch zeker in zitten. Het werden er twee.
De fractie is er kapot van. Er vloeiden gisteravond tranen. Hoe kon dit zo misgaan?
Hoe kan het dat een partij zonder verkiezingsprogramma en staat van dienst met één zetel nieuw in de raad komt? Hoe kan het dat een eenmansfractie die de afgelopen vijf jaar drie keer trots meldde ‘Ik heb dit raadsvoorstel gelezen!’ de sprong naar drie zetels maakt? Hoe kan het dat de successen van Hart op het gebied van sociale woningbouw, inclusie en burgerparticipatie niet worden beloond?
We hebben geen idee. We tasten in het duister.
Zoals de lijsttrekker van een andere partij gisteravond zei: ‘Inhoud doet er bij verkiezingen niet meer toe’.
En o ja: Hart beseft dat dit stukje niet getuigt van zelfreflectie en bitter is. Gun het ons. We moeten even bijkomen.