woensdag
27 nov
En dan nu een mooi voorbeeld van hoe burgerbetrokkenheid soms beter werkt dan de goede bedoelingen van professionals. Een voorbeeld, waar ‘Hart voor Schijndel’ aan mee mocht werken. Lees hoe vrijwilligers soms sneller, goedkoper en effectiever zijn dan beroepskrachten.
Wie ons volgt, weet dat we veel waarde hechten aan verantwoordelijkheid en zeggenschap geven aan mensen in buurten, wijken en dorpen. We geloven in een overheid die er is als het nodig is en een stapje terug doet als mensen dingen zelf willen doen. ‘Hart voor Schijndel’ heeft veel vertrouwen in mensen en vindt dat de gemeente dat ook moet hebben.
‘Ze zijn er nog niet aan toe’, hoorden we een wethouder ooit zeggen. Wij krijgen pukkeltjes van zo’n uitspraak.
Beperking
De afgelopen weken mochten we persoonlijk ervaren dat steun, zorg en hulp van vrijwilligers het soms wint van wat professionele krachten proberen. Het gaat over een Schijndelse jongedame, die vanwege een beperking moeite heeft zich staande te houden in de samenleving. Werk vinden en houden is voor haar bijvoorbeeld knap lastig. Ze klopte al eens aan bij het sociaal wijkteam en dat liep op niets uit. Het kwam er op neer dat de professionals daar er blijk van gaven het lastig te vinden om te gaan met de specifieke kenmerken van de beperking. Een tweede poging om professionele hulp in te schakelen, verliep beter en tegelijkertijd ook nog steeds niet goed. Medewerkers van een sociale werkvoorziening hielpen bij allerlei administratieve beslommeringen, maar wisten binnen de eigen organisatie geen geschikt werk te vinden. En daar was het nou net om begonnen.
Kop koffie
Een steunfractielid van ‘Hart voor Schijndel’ hoorde van het gedoe en dronk een kop koffie met de jongedame. Daarna deed dat fractielid precies wat onze partij zo aanmoedigt: ze belde wat rond met bekenden en regelde een afspraak met een lokale werkgever. Die werkgever is actief op het gebied van ICT en dat werk past wonderwel bij de hoofdpersoon van dit verhaal. Er volgde een kennismakingsgesprek, de werkgever regelde achter onze schermen het een en ander en liet weten dat ze twee dagdelen welkom is.
Alles bij elkaar was ons fractielid er een uur of vier mee kwijt. Zo eenvoudig kan het zijn.
Out of the box
Wat deze ‘casus’ ons leert is dat professionals nogal eens worden belemmerd. Procedures en protocollen leidden er in deze casus toe dat ze niet op het idee kwamen om eens een kennis te bellen. Zo’n telefoontje met een overbuurman die misschien wel een plekje heeft binnen zijn bedrijf, dat wordt nogal eens ‘out of the box’-denken genoemd. Dat is het niet, dat is gewoon. Dat is hoe mensen dingen oplossen. Het werken volgens systemen – dát is ongewoon.
Belangrijker en leuker: deze ‘casus’ leert ons vooral dat mensen die een gebrek aan beroepsmatige kennis compenseren met betrokkenheid, goede wil en een paar uur tijd enorm veel kunnen bereiken. Wat ons betreft stimuleert de gemeente dit soort hulp en die stimulans mag ook best wat kosten. Kwestie van kleine delen van budgetten op het gebied van zorg, welzijn en werk verplaatsen.
