vrijdag
22 nov
Hart had gisteravond te doen met de ambtenaren die enkele honderden inwoners in het gemeentehuis in Veghel te woord mochten staan. ‘Ik wil dat u nu garandeert dat het altijd veilig is!’
In het gemeentehuis van Veghel werd gisteravond informatie gegeven over de locaties voor opvang van vluchtelingen, asielzoekers en statushouders.
In diverse ruimten konden bezoekers hun vragen stellen over juist die locatie die hen om wat voor reden dan ook boeide. Er hadden zich vooraf honderddertig mensen ingeschreven, maar Hart gokt dat het een stuk drukker was.
Hond uitlaten
‘Ik laat elke dag mijn hond uit aan de Bremweg in Schijndel. Daar komen tijdelijke woningen voor statushouders en dus dacht ik: ik ga eens kijken. Of ik er problemen mee heb? Welnee.’ Aldus een Schijndelaar die een kijkje kwam nemen.
Het illustreert de diversiteit aan belangstellenden. Wat dan weer het gevolg is van het feit dat het om vier locaties gaat: drie in Schijndel en eentje tussen Sint-Oedenrode en Eerde.
Om met die laatste plek te beginnen: op Chaletpark Boschvoort komt voor drie tot zes jaar een azc voor honderdtwintig personen en dat leidde gisteren tot nogal wat beroering. Of de mevrouw van de gemeente wel wist dat die chalets nu al bewoond zijn. ‘Formeel niet, nee. Maar ondertussen wonen er wel mensen. Moeten die plaats maken voor asielzoekers?’
Begrip
Hoe geschikt of ongeschikt de gekozen plekken ook zijn: feit is dat Europa te kampen heeft met een buitengewoon forse stroom vluchtelingen, dat dit kabinet zowat alle bestaande faciliteiten kortzichtig ontmantelde en dat gemeenten daarom verplicht zijn hun aandeel te nemen.
Waar gisteravond trouwens veel begrip voor was. Hart hoorde het bij verschillende groepjes. ‘We hebben zorgen en vragen, maar we snappen heus wel dat Meierijstad er niet onderuit kan om mensen op te vangen.’
Heidebloemstraat
Bijzonder fel ging het eraan toe bij de tafel ‘Heidebloemstraat’ (foto). Deze week nog nemen zeventig asielzoekers er hun intrek. Naast het nu nog leegstaande kantoor zit een taxi- en busbedrijf dat ook in avonduren en weekenden actief is. Eigenaar en medewerkers vrezen dat de tijdelijke bewoners daarvan hinder ondervinden. ‘Straks worden wij in onze bedrijfsvoering belemmerd door dit soort klachten.’
Zo’n vaart zal het niet lopen, maar dit soort twijfels zijn het gevolg van de wijze waarop omwonenden van de vier locaties werden overvallen. Wat de gemeente trouwens niet te verwijten is. Het betreft hier nood- en crisisopvang en daarvoor geldt nu eenmaal dat haast is geboden.
Wat dat betreft vindt Hart dat het door college en ambtenaren allemaal nog best knap is geregeld. Omwonenden kregen brieven en gisteravond waren er tientallen mensen van de gemeente, COA, welzijnsorganisaties, politie en Vluchtelingenwerk paraat.
Incidenten
Ze slaagden er vast niet in om de bezoekers gerust te stellen. Zelfs niet met de mededeling dat eerdere opvangoperaties in Meierijstad zonder noemenswaardige incidenten verliep. Dat geldt voor het toenmalig azc in Schijndel, voor de opvang van Oekraïners in de drie grootste kernen en voor de noodopvang van asielzoekers bij het bestuurscentrum in Sint-Oedenrode.
500 vrijwilligers
Medewerkers van Welzijn De Meierij en Ons Welzijn bemensten gisteravond een stand met informatie over hoe ‘ontheemden’ door welzijnswerkers worden opgevangen. Of beter: hoe vrijwilligers dat doen.
Een welzijnswerkster vertelde: ‘Toen de Oekraïners hierheen kwamen, deden we een oproep: of vrijwilligers zich voor hen willen inzetten. Om hen de weg te wijzen in het dorp, Nederlands willen leren en dingen willen uitleggen over hoe het hier aan toegaat – we hadden in een paar dagen vijfhonderd mensen. Geweldig!’
Zo heeft elk Oekraïens huishouden in de Schijndelse wijk Hoevenbraak een buddy. Eén van die vrijwilligers is een Syriër, die enkele jaren eerder naar Nederland kwam. ‘Wel jammer dat het enthousiasme voor hulp aan Syriërs minder groot is’, zou hij hebben verzucht.
Hart kan zich bij dat gevoel van alles voorstellen.
