zaterdag
23 nov
Het kwam in een bijzinnetje voorbij, maar het was verschillende toehoorders niet ontgaan. ‘En dan zijn er nog de jongeren die beschadigd zijn door de hulpverlening’. Verslag van een avondje jeugdzorg.
De jeugdzorg in Noordoost-Brabant gaat op de schop. Een jaar geleden al maakte wethouder Paul Kagie van ’s-Hertogenbosch tijdens een bijeenkomst in het gemeentehuis van Boxtel bekend waarom het anders moet. Eén: jongeren worden te vaak niet doorverwezen naar de hulp die ze nodig hebben. Dat komt omdat de goedwillende beroepskrachten van het Bureau Jeugd en Gezin te weinig kennis hebben. Twee: nogal wat jongeren worden opgenomen in instellingen, terwijl ze met intensieve begeleiding thuis beter en goedkoper af zijn.
‘Belang van organisatie’
Gisteravond was er weer een bijeenkomst. Weer voor gemeenteraadsleden in de regio, weer in het gemeentehuis van Boxtel, weer met Kagie en weer met raadsleden van ‘Hart voor Schijndel’ als deelnemers. We hoorden boeiende verhalen van organisaties, samenwerkingsverbanden en cliënten. ‘Toen we begonnen met deze verandering, dachten veel instellingen meer aan het belang van hun organisatie dan aan het kind’, aldus Kagie. Een jaar later gaat het misschien wat beter, maar de raadsleden zagen en hoorden vooral dames en heren die nog steeds heel graag hun eigen organisatie presenteren. En of we de folders van ThuisBest vooral maar mee wilden nemen: ‘We gaan ons product landelijk uitrollen’.
Met het verbeteren van de toegang tot zorg gaat het sinds vorig jaar wat beter, mogen we uit de presentaties concluderen. Hart moppert al sinds haar oprichting over het gebrek aan deskundigheid van sociale wijkteams en de teams voor jeugd en gezin. Diverse gemeenten hebben inmiddels maatregelen genomen. De teams zijn uitgebreid met bijvoorbeeld psychiaters, psychologen en gedragswetenschappers. Wat we jammer vinden: het lukt de wethouders die daarover gaan maar niet om tot een generieke aanpak in de regio te komen. Hart pleit ervoor daar rap werk van te maken.
‘Niet snel genoeg’
Of het een beetje lukt met de verschuiving van hulp binnen de muren van instellingen naar hulp aan huis? We hebben werkelijk geen idee. We hoopten op een tussentijdse update en eigenlijk hadden we daar ook recht op – de gemeenteraad van Meierijstad heeft immers zes ton extra gereserveerd voor deze operatie en mag dus horen of dat geld goed wordt besteed. Het enige wat we erover hoorden, kwam uit de mond van Kagie: ‘Het gaat me nog lang niet snel genoeg’.
Een schrale troost: in andere regio’s gaat het er nog veel rommeliger aan toe. Hart was ooit op bezoek bij een instelling voor jeugdzorg in Eindhoven en hoorde daar hoe elke gemeente in zuidoost-Brabant eigen regels had voor de wijze waarop ze facturen willen ontvangen. Gek worden ze ervan, de hulpverlenende instellingen. Zoals Mirjam Nienhuis, sectordirecteur van de gemeente ’s-Hertogenbosch gisteravond treffend zei: ‘Ik vrees dat deze regio het heel aardig doet’.
Verkeerde bed
Tot slot nog even over de opmerking dat jongeren beschadigd worden door de hulpverlening. Dat kwam schijnbaar achteloos in een zinnetje voorbij. Hoe dat toch mogelijk is, zo werd door enkele raadsleden gevraagd. Eén van de vertegenwoordigers van zorginstellingen legde het uit: ‘Het is niet zo dat afzonderlijke hulpverleners hun werk slecht doen. De schade wordt aangericht omdat er wordt gezeuld met jongeren. Dat ze van de ene naar de andere instelling gaan, bij gebrek aan plek op de locatie waar ze horen’.
Maar er is goed nieuws: ‘In onze regio slapen er van de 43 kinderen die bij instellingen zijn geplaatst, nog maar achttien in het verkeerde bed’. Wij vonden het niet een hele grote geruststelling.
En verder gaan we onze eigen wethouder Jeugdzorg vragen hoe de transformatie nou loopt. Want daar zijn we na gisteravond dus nog steeds niet achter.
