woensdag
25 dec
‘We maken er een glossy brochure van en dan worden onze ideetjes over het sociaal domein wel geaccepteerd.’ Dat moet zo ongeveer de gedachte zijn geweest van de schrijvers van ‘Meedoen!’, de nota over de visie van het College over het sociaal domein. De raadscommissie fronste de wenkbrauwen.
Gemeenteraadslid Peter Verkuijlen van Gemeentebelang vatte de ergernis over het document zo samen: ‘Het stuk is te fancy en dan ook nog met fictieve verhalen. We worden niet serieus genomen’. De kritiek sluit aan bij een vraag die ‘Hart voor Schijndel’ schriftelijk had gesteld aan het College. Of die verhaaltjes over Piet (‘Ik mag dan Piet heten, een zeurpiet ben ik niet’), Marieke, Achmed, Rick en mevrouw De Vries echt zijn. Nee dus.
Onhandig
Dat communicatiemensen van de gemeente onhandig probeerden het stuk op te leuken, is illustratief voor hoe het College worstelt met Wmo, jeugdhulp en Participatiewet – met het sociaal domein dus.
Een jaar geleden schreven we het al: het sociaal domein is de zwakste schakel van de gemeentelijke organisatie. Een jaar later is het nog niet veel beter, zo blijkt uit een vernietigend rapport van de rekenkamercommissie over de toegang tot de zorg. Zo is er de mededeling van wethouder Eus Witlox (Wmo, Team Meierijstad) dat in Meierijstad de werkwijzen van de voormalige drie gemeenten heel bewust naast elkaar bleven bestaan. De rekenkamer kon geen enkel document vinden waaruit die beleidskeuze blijkt. Ook was er geen ambtenaar die het durfde te bevestigen.
Dat is erg. Maar wat volgens gemeenteraadslid Mirjam van Esch van Hart zo mogelijk nog erger is: er is geen onderzoek gedaan naar hoe de drie verschillende werkwijzen uitpakken. ‘Een evaluatie naar de verschillende effecten en resultaten was op zijn plaats geweest’, aldus Mirjam. Ze vroeg het nog maar eens: ‘Wat hebben we de afgelopen twee jaar geleerd van die drie werkwijzen?’
Geen idee. Het antwoord gaan we nog krijgen, beloofde wethouder Menno Roozendaal (jeugdzorg en Participatiewet, PvdA). Die trad mede namens Witlox als woordvoerder van het College op. Wat hij ook beloofde: er komt betere informatie aan de raad over de prestaties van de gemeente in het sociaal domein. Dat is nodig, want de rekenkamer vindt die informatie ondermaats.
Perikelen
Hier en daar probeerde een enkel raadslid nog de fusieperikelen als excuus aan te voeren voor de slechte prestaties. En dat daarom het onderzoek van de rekenkamer eigenlijk te vroeg kwam. ‘De opdracht voor dit onderzoek kwam toch echt van de raad zelf’, wees Mirjam er fijntjes op bij Betty van de Oetelaar (CDA) en Peter Verbraak (Team Meierijstad).
Niet alleen met de toegang tot het sociaal domein is het slecht gesteld. De raadscommissie is ook kritisch over de visie van het College op het gebied van Wmo, jeugdhulp en Participatiewet. Of beter: het gebrek aan die visie. Gemeenteraadslid Lambèr Gevers van Hart zei dat hij innovatie mist. Net als een visie op het gebied van gebiedsgericht werken. Daarmee wordt de aanpak bedoeld waarmee de gemeente dichtbij inwoners in dorpen en wijken actief is. Lambèr hield ook een pleidooi om hulp vragende burgers sneller van dienst te zijn: eerst hulp bieden en dan pas bakkeleien over wie voor welke hulp verantwoordelijk is.
Eensgezind
De oppositiepartijen waren afgelopen donderdag opmerkelijk eensgezind. Het leidde ertoe dat ze samen voorstellen gaan schrijven die het College dwingen om doortastender te werk te gaan. Zo dragen we burgemeester en wethouders op om de aanbevelingen van de rekenkamercommissie om te zetten in beleid. Ook moeten de wat vage doelen uit de brochure worden omgezet in concrete, meetbare doelen. Graag zonder blije ractie van denkbeeldige Piet.
Hieronder de strategische visie met daarin het verhaal van Piet die geen zeurpiet is. En niet echt bestaat.
