De kwaliteit van omgevingsdialogen neemt toe en de verslagen zijn boeiend, aldus Hart. ‘We vinden het jammer dat de buurt-barbecue niet doorgaat.’
Wie een plan heeft waarvoor een omgevingsvergunning of zelfs een wijziging van het omgevingsplan (voorheen bestemmingsplan) nodig is, moet sinds enige tijd in gesprek met mensen in de directe omgeving. Een omgevingsdialoog heet zo’n gesprek.
9 dialogen, 8 verslagen
Er zijn amper regels voor zo’n dialoog. Wie een plan heeft moet aantonen dat omwonenden zijn geïnformeerd en dat ze de kans kregen er wat van te vinden. Die omwonenden hoeven het niet met een initiatief eens te zijn, zolang het college en in sommige gevallen de gemeenteraad maar weten wat de reacties zijn.
Het gevolg van het gebrek aan voorwaarden is dat raadsleden verrast worden door een grote diversiteit aan verslagen. Neem de raadscommissie ‘Ruimte, Economie en Bedrijfsvoering’ van 22 februari a.s. Dan komen maar liefst negen bestemmingsplannen voorbij met acht verslagen van omgevingsdialogen. Hart heeft een poos terug gevraagd om de verslagen altijd bij de stukken te doen. Dat gaat dus bijna altijd goed.
‘Gezellig in de tuinkamer’
De prijs voor het meest onderhoudende verslag van een omgevingsdialoog gaat naar de eigenaar van een paardenmanege aan de straat Corsica in Zijtaart. Hij of zij wil op dezelfde kavel een grondverzetbedrijf beginnen en een overkapping plaatsen. Om het voor elkaar te krijgen is een wijziging van het bestemmingsplan nodig en dus een omgevingsdialoog.
De initiatiefnemer doet verslag van de diverse huisbezoekjes die werden afgenomen. ‘Gezellig in de tuinkamer gezeten onder het genot van wat drinken. […] We vinden het beide erg jammer dat de buurt-barbecue dit jaar niet doorgaat’, is te lezen over een gesprek met buren.
‘Leuk dat ze mij vragen’
Bij een ander bezoek werd ‘door de tuin gewandeld om het zwembad en de vijver te bekijken. Ik kreeg de vraag om hier het een en ander met de graafmachine te onderhouden aan de vijver. Dit doen we natuurlijk graag en ik vind het erg leuk dat ze mij vragen.’ De initiatiefnemer maakte de vijver picobello en de eigenaren van die vijver stemden in met het plan.
Bij een fors woningbouwplan in Nijnsel somt de initiatiefnemer de voorstellen op waar omwonenden mee kwamen. Alle suggesties zijn door de initiatiefnemer netjes vastgelegd en vervolgens niet overgenomen. Waarna ook het college ze links liet liggen – wat natuurlijk mag.
Wonderlijk genoeg werden er door de omwonenden geen formele zienswijzen (zeg maar: bezwaren) bij de gemeente ingediend. Dat kan er op duiden dat die betrokkenen hun suggesties niet erg wezenlijk vinden. Wat ook kan: er is onbekendheid met de regels en mensen denken dat hun inspraak de status van een formeel bezwaar heeft.
Dak te steil
Indrukwekkend is het verslag over een plan dat voorziet in de sloop van een twee-onder-een-kap woonboerderij en de bouw van twee vrijstaande huizen. Precies zoals het hoort maar helaas weinig voorkomt, zet de initiatiefnemer alle kritiek op papier. Twee huizen zouden niet passen op die plek, de afstand tot de perceelgrens moet groter en het bedachte dak is te steil.
Hart stelt vast dat het de goede kant op gaat met de omgevingsdialogen en de verslagen daarvan. Zoals Hart ook weet dat er uitzonderingen zijn. In die gevallen worden raadsleden van Hart nogal eens benaderd. De raadsleden stellen in negen van de tien gevallen vast dat er met de dialoog weinig tot niets mis was, maar dat de deelnemers het plan gewoon niet zien zitten. Of ze zijn boos dat het plan niet is aangepast na hun inbreng.
Dus blijf vooral bellen en mailen als u denkt dat een omgevingsdialoog beter had gemoeten.