maandag
25 nov
Gezocht in Meierijstad: locaties voor 35 windmolens en 914 hectare om zonnepanelen op te leggen. En o ja: negen van die tien bedachte plekken voldoen niet.
Tijdens een zogeheten beeldvormende avond werden raadsleden en andere belangstellenden gisteravond in Sint-Oedenrode met presentaties en een spel geïnformeerd over de uitdaging waar Meierijstad voor staat op het gebied van het opwekken van duurzame energie.
Tom Poes
Hart schreef het een week of twee geleden al: het buitengebied valt ten prooi aan zonnepaneelvelden en windmolenparkjes. Het is het gevolg van de regionale energiestrategie, een aanpak bedacht door overkoepelende clubs van waterschappen, provincies en gemeenten en gericht op het realiseren van de doelstellingen van Parijs. Voor de achtergronden van die energiestrategie en wat het voor onze gemeente betekent, verwijzen we u naar het artikel van 26 mei jl.: ‘Tom Poes, bedenk een list voor het buitengebied’.
Gisteravond ging het over wat we in onze gemeente misschien moeten doen. Misschien, want de doelstellingen zouden zomaar hoger kunnen worden. Zo kan een stedelijke gemeente als ’s-Hertogenbosch vaststellen dat er daar bij gebrek aan voldoende buitengebied weinig zonne- en windenergie op te wekken valt – misschien gaan ze daar dan lonken naar buurgemeenten met meer weilanden. Waaronder Meierijstad.
Korrel zout
Een ingehuurd adviesbureau houdt onze opgave voorlopig op een hoeveelheid energie die neer komt op 35 windmolens en 914 hectare vol zonnepanelen. Neem die cijfers alstublieft met een flinke korrel zout: de ene windturbine is de andere niet en een hectare kan intensief (geen centimeter open ruimte tussen de platen) en extensief (u kunt gezellig tussen de panelen wandelen) worden vol gezet.
Hoe dan ook is de vraag waar we die dingen kwijt moeten. Tijdens een boeiend simulatiespel ontdekten lokale volksvertegenwoordigers dat het nog niet meevalt om keuzen te maken. Zo is een groot deel van het gemeentelijk grondgebied ongeschikt voor windmolens. Behalve de bebouwde kommen vallen ook aanvliegroutes van de vliegvelden Volkel en Eindhoven Airport af. Er blijven dan zo weinig plekken over dat de kans groot is dat ze daar daadwerkelijk verrijzen.
Zonnepanelen
Voor zonnepaneelvelden geldt iets soortgelijks. Die terreinen moeten dichtbij stations liggen waar energie wordt verzameld en verdeeld. De meest geschikte locaties zijn gebieden die vastgeplakt zitten aan bebouwde kommen. Een enorm groot gebied ten oosten van Sint-Oedenrode en ten zuiden van Veghel en Erp is momenteel bij gebrek aan die stations nog ongeschikt. Dat geldt ook voor de westgrens van de gemeente.
Draagvlak is belangrijk om zonder al te veel gedoe locaties te bepalen. Hart betoogde in de afsluitende discussie dat participatie wezenlijk is én eerlijk moet zijn. Waarmee we bedoelen dat het voor inwoners duidelijk moet zijn dat de nog te bepalen opgave voor Meierijstad niet voor discussie vatbaar is. We moeten nu eenmaal een bepaalde bijdrage leveren aan het nog vast te stellen klimaatakkoord. Net zo zeker is het dat bepaalde gebieden ongeschikt zijn voor windmolens of paneelvelden. De smalle marges die dan overblijven zijn voer voor inbreng en discussie.
Worstelen
Waarbij het vast gaat over de waarden van het buitengebied en hoe belangrijk het is die te behouden. Tijdens de expertmeeting van 14 maart jl. zat zowat de hele raad te knikken toen rijksbouwmeester en Rooienaar Floris Alkemade betoogde dat alle nieuwe ontwikkelingen in het buitengebied de landschappelijke en ecologische waarden zouden moeten versterken of op zijn minst behouden. Hart omarmde dat statement enthousiast en wil ook duurzame energie opwekken. We zijn benieuwd of andere fracties daar net zo mee worstelen als wij.
Hoe dan ook, dit wordt zo’n dossier waarmee de politiek geen vrienden maakt. Een dossier dat beangstigend kan zijn voor nogal wat mensen in het buitengebied. Wat dat betreft was de tikfout op een van de beelden op het scherm in het bestuurscentrum gisteren bijna freudiaans. Per abuis was het woord energie verhaspelt tot engergie.
