Een ruime meerderheid van de gemeenteraad wil geen invloed van inwoners op de plannen om met zonnepanelen en windturbines duurzame energie op te wekken. De poging van Hart om dat voor elkaar te krijgen mislukte.
Even leek het erop dat een motie van de fractie met een overgrote meerderheid werd binnengehaald. Dat was toen de indruk bestond dat het louter om communicatie ging; dat het College de dorpen in zou trekken om de mensen van Wijbosch, buurtschap ’t Lijnt en al die andere bezorgde burgers te vertellen dat die zonnepanelen en later mogelijk windturbines er toch echt komen.
Alternatieven
Toen gemeenteraadslid Mirjam van Esch duidelijk maakte dat het Hart te doen is om veel meer dan dat, haakten CDA, Hier, PvdA, D66 en Gemeentebelang af. Die partijen willen niet dat inwoners de kans krijgen om de plaatsing van zonnepanelen of windturbines af te wijzen én vervolgens met bruikbare alternatieven komen. Die bereidheid is er, weet Hart dankzij gesprekken met de werkgroepen in Wijbosch en Keldonk.
Voor Hart is de invloed, zeggenschap en verantwoordelijk van inwoners een harde voorwaarde voor de uitvoering van alle plannen die een grote invloed hebben op de Meierijstedelingen. Mirjam vatte het allemaal nog eens samen in de toelichting op de afkeuring van het hele plan ‘Zon en wind’ door Hart.
Draagvlak
‘Hart deelt de ambitie om Meierijstad CO2-neutraal te maken. En juist daaróm vinden we dat invloed, zeggenschap en draagvlak een voorwaarde zijn voor alle stappen op weg daar naartoe. Zonder draagvlak lukt het niet. De raad besloot vanavond dat de plaatsing van windturbines en zonnepanelen geen zaak is van 80.000, maar van 35 inwoners’ – met die 35 bedoelde Mirjam dus de gemeenteraad.
We hadden nog even gedacht dat coalitiepartijen de motie zouden steunen. Zeker vanwege de inbreng van fractievoorzitter Sikko Oegema van de PvdA. Hij erkende dat bewoners ‘niet het gevoel hadden dat ze bij het traject waren betrokken, dat ze mee mogen denken en hun inbreng mogen leveren. Daar hebben we als College en als raad een steek laten vallen. […] Daarop zijn we te weinig alert geweest. […] Dat had beter gemoeten en het moet beter.’
Samen
Om een uur of wat later te zeggen: ‘Het kan niet zo zijn dat we hier wat vaststellen en dat daarna de burgers daarvan wat kunnen vinden en dat dan het plan veranderd kan worden.’ Dat kan wél zo zijn, vindt Hart. Zo lang het uiteindelijke doel, CO2-neutraal in 2050, maar overeind blijft.
De raadsfractie van Hart besloot staande de raadsvergadering om voortaan elk debat af te sluiten met de slogan die het College bedacht voor onze gemeente: ‘Meierijstad, dat zijn we samen’. Wat voor B. en W. blijkbaar een loze reclamekreet is, promoveert Hart tot een aansporing om onderhand eens echt werk te maken van een inhoudelijke samenspraak met inwoners.
Lichtpuntje
Er is ook een lichtpuntje. Namens de vier coalitiepartijen en Lijst Blanco mocht Hart het wijzigingsvoorstel indienen om de gemeenteraad meer macht te geven bij de uitvoering van het plan ‘Zon en wind’. Bij het vrijgeven van gebieden van meer dan 5 hectare voor die vormen van energieopwekking krijgt de raad de kans om bedenkingen te presenteren aan het College. Dat voorstel werd bijna unaniem aangenomen. Alleen de SP stemde tegen.
Uiteindelijk stemden 18 raadsleden voor het plan ‘Zon en wind’ en 15 tegen. Onder die tegenstemmers dus Hart. Opmerkelijk is dat coalitiepartij VVD tot de tegenstemmers hoorde. Dat komt omdat die partij samen met Hart een wijzigingsvoorstel indiende om de plannen voor windturbines voorlopig te vergeten. Dat voorstel werd afgewezen en dat was voor de liberalen reden genoeg om het hele plan af te keuren.
Hieronder de betogen van Hart bij het indienen van een amendement en een motie.