maandag
23 dec
De belangstelling voor de werksessie over de rol van de gemeenteraad in de energietransitie, afgelopen dinsdag, was enorm. En dat heeft een reden: sinds de laatste raadsvergadering is duurzame energie een hoofdpijnthema voor nogal wat politieke partijen.
Waar het de afgelopen weken en maanden nog wat te weinig over ging, is dat Meierijstad in bepaalde opzichten het beter doet dan veel andere gemeenten. Dat hoorde Hart afgelopen dinsdag van Laurens Vellekoop, adviseur van bureau Berenschot.
Pluim
Zo verdient onze rekenkamer een pluim dat ze nu al nadrukkelijk aandacht vraagt voor de rol van de gemeenteraad bij dit thema. Nu al ja, want dat onderzoeksteam blikt meestal terug op uitgevoerd beleid. Het is diezelfde rekenkamer die de avond organiseerde en Berenschot uitnodigde.
Wat die rol betreft: de gemeenteraad kan besluiten het wat rustiger aan te doen met de plannen voor duurzame energieopwekking. Dat lijkt misschien de kop in het zand steken, maar er valt best wat voor te zeggen. De gemeente moet namelijk nog plannen uitwerken voor het buitengebied en het is best raar dat die plannen pas komen als de zoektocht is begonnen naar plaatsen waar windturbines en zonnepaneelvelden komen.
Dashboard
Wat wij van Hart plezierig vinden, zijn de tips die we kregen over de manieren waarop de raad geïnformeerd wil worden. Als het over Wmo, jeugdhulp en werkloosheid gaat, krijgen de volksvertegenwoordigers op gezette tijden een zogeheten dashboard met de stand van zaken. Waarom niet iets soortgelijks over de energietransitie?
Ook verhelderend: de samenwerking met de rest van de regio op dit gebied stelt feitelijk niet zo veel voor. Bij de Wmo hebben we gezamenlijke inkoopcontracten met tig handtekeningen, bij de omgevingsdienst is er sprake van een echt bedrijf waaraan we meebetalen – maar de Regionale Energiestrategie (RES) is juridisch zo goed als niks.
Beslommeringen
Overigens zijn dit geen typische Meierijstad-beslommeringen. Integendeel, van Berenschot leerden we dat het met de bewustwording in onze raad relatief gezien wel snor zit. Dat is misschien te danken aan de forse ambities die een meerderheid van de gemeenteraad in 2017 heeft omarmd. Meierijstad wil in 2050 CO2-neutraal zijn.
We gooien hem er nog maar eens in: dat is een zelfgekozen doel en staat los van de opdracht die we in het kader van de RES moeten vervullen. De RES heeft niet meer om het lijf dan nog vier windturbines en 35 hectare aan zonnepanelen. Bij het plan om CO2-neutraal te worden gaat het om pakweg 35 windturbines en ruim 900 hectare aan zonnepanelen.
Mikken op 2030
‘Misschien hebben we dat idee van CO2-neutraal in 2050 wel wat te gemakkelijk bedacht’, hoorde Hart een van de fracties tijdens een eerder overleg zeggen. Daarbij lijkt het vergeten dat in 2017 een enkele partij liet weten dat 2050 te laat is, dat we moesten mikken op 2030.
De raad beseft na al het rumoer rond de zoekgebieden voor zonneparken dat die duurzame energieopwekking een majeure opgave is. Het verklaart waarom de meeste raadsleden afgelopen dinsdag lieten weten dat we solidariteit met andere gemeenten maar even moeten vergeten. Die solidariteit houdt in dat we ook turbines en zonnepanelen plaatsen voor de doelen van de buren.
Draagvlak
‘Dit zou het draagvlak bij onze eigen inwoners verminderen’, hoorden we terecht. Draagvlak staat ook centraal in de opstelling van Hart. De fractie streeft naar duurzame energie, maar beseft dat dit slechts mogelijk is met begrip en medewerking van inwoners en ondernemers. De pogingen om dat voor elkaar krijgen, missen we in de aanpak van het College.
Voor wie dacht dat de RES en dat CO2-neutraal al erg ingrijpend zijn, daarmee zijn we er nog niet. Het volgende thema dat aanstaande is: de transitievisie warmte. Dat houdt in dat alle 33.000 woningen in Meierijstad van het gas af zouden moeten. Ja, ook uw huis. En dan komen er ook nog nieuwe edities van de RES.
Dat wordt nog wat.
Voor de hevig geïnteresseerde is er hieronder het placemat over de energietransitie in Meierijstad, gemaakt door Berenschot.
