vrijdag
22 nov
Een agrariër die stopt met boeren, moet verhuizen. Dat staat in het concept van de omgevingsvisie. Te zot voor woorden, vindt Hart. Het College lijkt zelf ook terug te krabbelen.
In de omgevingsvisie beschrijft de gemeente hoe de leefomgeving er de komende pakweg tien jaar uitziet. Welke gebieden zijn voor natuur, waar komen huizen en aan wat voor voorwaarden moet welk type bedrijven voldoen – over dat soort zaken gaat het.
Pagina 16
De schrijvers van de visie zijn er eens goed voor gaan zitten. Onlangs stelde Hart al vast dat het stuk zowat over alles gaat en dan ook nog op een niveau dat zo gedetaillerd is dat het predikaat visie niet meer past. Zelfs een verkeerde bewegwijzering in Veghel is in de tekst opgenomen.
Hart las het hele boek, maar blijkbaar niet goed genoeg. Of we pagina 16 wel goed hadden gelezen, werd ons vanuit agrarische kringen gevraagd. ‘Zeker doen, wat je daar leest is schokkend.’
Afscheid van huis
En verdomd. Het College, formeel de afzender van het stuk, bedacht dat boeren die met hun bedrijf stoppen meteen ook afscheid van hun huis moeten nemen. Dat met de bedrijfssluiting hun woonvergunning passé is. Dat is volgens de visie zeker het geval als de boerderij in een gebied staat dat als hoofdfunctie natuur heeft of krijgt. Maar ook als de hoofdfunctie agrarisch is, wordt de voormalig boer verzocht op te krassen.
Fractievoorzitter Laurens van Voorst bracht het vorige week in tijdens een raadsvergadering. Aanleiding was een discussie over de mogelijkheid om boerderijwoningen te splitsen in twee huizen. Hart vindt het best, maar er valt weinig te splitsen als het huis vanwege rare regels weg moet.
Hersenspinsels
Laurens kreeg tijdens de raadsvergadering direct bijval van CDA en Lijst Blanco. ‘Dit laten we niet gebeuren’, zei gemeenteraadslid Rien Verhagen van het CDA. Dat moet hij trouwens vooral tegen zijn partijgenoot Jan Goijaarts zeggen – die christendemocratische wethouder is verantwoordelijk voor de visie.
Inmiddels hebben ze op het gemeentehuis ook in de gaten dat de omgevingsvisie een valse start heeft gemaakt. Via informele kanalen met de gemeente en deze website heeft de fractie geklaagd over het gebrek aan inbreng door belanghebbenden – door alle 80.000 inwoners van Meierijstad dus. Dat heeft effect.
Participatie
De boodschap is overgekomen, zo blijkt uit een persbericht dat het College afgelopen donderdag verstuurde. Er komt meer tijd voor participatie, zo is daarin te lezen. Om die reden zijn geplande online bijeenkomsten haastig geschrapt; wethouders en ambtenaren gaan nog eens goed nadenken hoe uw inbreng beter kan worden geregeld.
Wat dan weer jammer is: het College weet nu al dat die betere particpatie wordt geregeld via ‘de gebruikelijke kanalen’. Wie deed wat ie deed, krijgt wat ie kreeg: reacties van centrummanagers, ZLTO, Bouwsociëteit Meierijstad en nog wat andere belangenclubs. Plus die gepensioneerde meneer of mevrouw die goed opgeleid is, gewend om rapporten van honderden pagina’s te lezen en tijd genoeg heeft zich daar eens lekker in vast te bijten.
‘Best practices’
Maar hoe zit het met al die inwoners die het ontbreekt aan die leeservaring, aan de tijd en aan het besef dat die omgevingsvisie over hen gaat? Hoe worden die verleid om mee te denken? Wat het antwoord op die vragen ook is, het is niet: ‘Via de gebruikelijke kanalen’.
Hart is druk met het verzamelen van ‘best practices’, voorbeelden uit gemeenten waar de inbreng en invloed van inwoners misschien al wel goed is geregeld. We zijn niet te beroerd de vergaarde kennis te delen met wethouders en lezers van deze site.
