‘We lijken wel gek’, concludeerde fractievoorzitter Laurens van Voorst gisteravond rond half twaalf. Dat ging niet over de lengte van de commissievergadering, maar de boodschappen waarmee Meierijstad door het kabinet op pad wordt gestuurd. Boodschappen die steevast tot gedoe met inwoners leiden.
Tijdens de commissie ging het over de plaatsing van windturbines en velden met zonnepanelen en over het plan om stapje voor stapje huizen van het gas te halen.
Inspraak beroerd
Bij die turbines en panelen geldt volgens Hart dat het College heeft verzuimd om inwoners met elkaar de meest geschikte – of moeten we zeggen minst ongeschikte – locaties te laten bepalen.
Sowieso was de inspraak beroerd. Dat is op zich al slecht, maar zeker als het gaat om zaken die met duurzaamheid van doen hebben: daarvoor is draagvlak een keiharde voorwaarde.
Volgende week gaan meerdere partijen tegen deze ‘Regionale Energiestrategie 1.0’ (RES 1.0) stemmen, maar Hart neemt binnen de groep tegenstanders wel een eigen positie in. Want anders dan de andere tegenstanders accepteert Hart dat die molens en panelen nu eenmaal zijn opgelegd.
[Tekst gaat verder onder de foto]
Stil protest tegen windturbines bij Wijbosch.
Ons gaat het om de onhandige wijze waarop de gemeente tot keuzes van locaties komt. Dat zeiden we vorig jaar ook al toen het ging over het plan ‘Zon en wind’. Dat plan gaat ook over windturbines en zonnepanelen, maar gaat verder dan de verplichte RES-opgaven.
Kastanjes uit het vuur
Wat betreft dat het nu eenmaal is opgelegd: dat geldt dus ook voor de Transitievisie Warmte, het plan om huizen gasloos te maken. Ook daar ging het gisteravond over. Hier wordt de soep niet zo heet gegeten als het College hem lijkt op te dienen. Het duurt nog tientallen jaren voor er echt wat van komt. Áls het er al van komt. Hart gelooft er namelijk niks van.
Maar toch: ook hier gaat het om een operatie waarbij de gemeente voor ‘Den Haag’ de kastanjes uit het vuur moet halen. Lekker makkelijk, van kabinet en Tweede Kamer.
Geldkranen
En wat voor gas, windturbines en zonnepanelen geldt, gaat ook op voor Wmo, jeugdzorg en Participatiewet: het Rijk draait geldkranen halfdicht en de gemeente moet ondertussen doorgaan met wat er moet gebeuren. En mag de meest omstreden overheidsprojecten met inwoners uitvechten.
Vandaar dus: ‘We lijken wel gek’.
Wat het allemaal nog ingewikkelder maakt: Hart wil net zo enthousiast als het College werken aan een duurzame gemeente. Hart wil net zo goed dat we van fossiele brandstoffen afgaan (al is gas trouwens zo smerig niet) en Hart gruwelt net zo goed van de uitstoot van stikstof.
Maatschappelijke discussie
Maar Hart stelt tegelijkertijd vast dat College en gemeenteraad geen idee hebben wat onze inwoners willen en vinden. Hapsnap organiseert het College online avondjes voor mensen die dichtbij een mogelijk veld met zonnepanelen of windturbines wonen. Zoals er ook bijeenkomsten zijn voor straten en buurten die op de zogeheten shortlist staan om als eerste gasloos te worden.
‘Maar we hebben nooit een lokale brede maatschappelijke discussie gevoerd over wat inwoners vinden en willen op het gebied van duurzaamheid’, aldus Laurens gisteravond. ‘Misschien moesten we dat alsnog maar rap organiseren.’
Zowel de Transitievisie Warmte als de RES 1.0 staan op de agenda van de raadsvergadering van 29 april a.s. Die is hier online te volgen.