vrijdag
22 nov
Door corona overschrijden ambulances steeds vaker de normtijden. Maar hoe belangrijk is die snelheid nou eigenlijk?
Het bestuur van het Regionale Ambulancevervoer (RAV) Brabant-Midden-Werst-Noord, zeg maar de ambulancezorg van de gemeenten in die regio’s, presenteerde onlangs de conceptbegroting voor volgend jaar en vroeg gemeenten daarop te reageren.
Personeelstekort
Hart las de zienswijzen en de reacties daar weer op van de bestuurders. Deze week werden ze gepubliceerd. Conclusie van Hart: mocht u, lezer, vanwege corona uw baan kwijtraken – overweeg de overstap naar de ziekenauto. Want, schrijft het bestuur: ‘Het personeelstekort in de acute zorg is een zeer nijpend […] probleem’. Een blik op de website van ‘onze’ ambulancedienst leert dat er per direct ruimte is voor chauffeurs, verpleegkundigen, centralisten en trainees.
Het thema dat elk jaar weer terugkomt als het over het RAV gaat: de aanrijtijden. De landelijke norm is vijftien minuten met een jaarlijkse toegestane overschrijding per gemeente van maximaal 5,5 %. Hart schreef al eerder dat die norm te streng is: onze vervoerder krijgt het niet voor elkaar erbinnen te blijven en is tegelijkertijd een van de beter presterende diensten op dit gebied in Nederland.
Corona
Waarbij wel moet worden bekend dat de cijfers over de eerste helft van dit jaar slechter zijn dan normaal. Meierijstad noteert een overschrijding van 12,2 %. Het kan altijd erger. In Baarle-Nassau is dat percentage maar liefst 55,5 %.
De oorzaak is corona. In de maanden maart, april en mei hadden de ambulancechauffeurs en -verpleegkundigen het veel drukker dan anders. Dat is zeker het geval in Meierijstad en omgeving, waar het virus enorm toesloeg.
Aanrijtijden
In een uitgebreide reactie op diverse zienswijzen laat het bestuur weten dat de aandacht op aanrijtijden van nogal wat Colleges en gemeenteraden begrijpelijk is, maar dat er toch echt grotere zorgen zijn, namelijk het personeelsgebrek. Het bestuur over de rijtijden: ‘Kwaliteit van ambulancezorg is meer dan dat’.
Dat meer zit in bereikbaarheid en beschikbaarheid, patiëntgerichtheid, veiligheid, professionaliteit, goede afstemming met partners, continue evaluaties, verbeteringen en een organisatie die haar zaakjes goed op orde heeft.
Compromis
Anders gezegd: als een ambulance in no time ter plekke is en het personeel heeft geen idee wat aan te vangen met de aangetroffen patiënt – wat heb je dan aan die snelheid?
Overigens valt er op de normen van rijtijden sowieso nogal wat af te dingen. Want waar komt die afgesproken vijftien minuten vandaan? Het is een compromis tussen de ambulancevervoerders en verzekeraars. Een compromis dat weinig van doen heeft met de realiteit van alledag.
Zes minuten
Bij echt levensbedreigende situaties is dat kwartier bijvoorbeeld veel te lang. ‘In de meest urgente gevallen is zes minuten geïndiceerd om nog enig kans op overleven te maken’, las Hart op Ambulanceblog, een platform voor professionals in de ambulancezorg.
Maar er zijn ook heel veel ritten die bij wijze van spreken best een uur mogen duren. Omdat de nood niet zo hoog is als de 112-beller vermoedt.
Niet te redden
Maar of er nu wel of geen haast is: ‘Als je kwaliteit wil leveren kost dat, net zoals andere zaken in het leven, tijd’, aldus Ambulanceblog. Daar komt nog eens bij dat nogal wat levensbedreigende situaties zelfs met een rijtijd van tien seconden geen soelaas biedt, simpelweg omdat de patiënt niet te redden is. Ambulanceblog weer: ‘Tegen de dood kun je niet rijden’.
Hieronder de aanrijtijden van de ambulances in het werkgebied van ‘ons’ RAV. En daaronder antwoorden van het bestuur op zienswijzen van gemeenten op de conceptbegroting.
