De door Hart zo vurige bepleitte openbare toiletten komen er in Meierijstad niet zo snel. Te duur, zo was afgelopen donderdag te horen tijdens een onlineavond over inclusie. Behalve heel misschien als er ergens blinde vlekken zijn.
De bijeenkomst ging over inclusie en dat begrip staat voor ‘We doen ons best dat niemand wordt beperkt om mee te doen in de samenleving’. Dat ‘ons best doen’ gaat dan vooral over de 10% van de inwoners die op de een of andere manier ernstig belemmerd zijn vanwege lichamelijke of andere beperkingen.
Inclusie
Tijdens een presentatie van gemeentelijk ambassadeur inclusie Sandra Langenbach ging het onder meer over waarom het zo belangrijk is om inclusie te bevorderen. We slaan die argumenten over, want ze zijn hartstikke vanzelfsprekend. Daar is wat ons betreft geen verantwoording voor nodig.
Waarmee we meteen aankomen bij het volgende thema ‘Wat is er al gedaan?’ We zouden hier cynisch over kunnen doen, omdat het vooral gaat over inventariseren en communiceren. Maar dat doen we niet. Want het is nu eenmaal niet anders. Beleid begint met het verzamelen van gegevens en het praten met iedereen die ertoe doet.
Toegankelijk
Binnen de groep van belanghebbenden neemt Stichting Toegankelijk Meierijstad een belangrijke plaats in. Die organisatie geeft gevraagd en ongevraagd advies over inclusie en liet tijdens de bijeenkomst weten positief te zijn met het overleg met de gemeente.
Dat overleg gaat namelijk niet alleen over algemene beleidszaken, de stichting wordt ook betrokken bij concrete projecten. Zo gaven bestuurders inbreng over de bedachte nieuwe zwembaden in Veghel en Sint-Oedenrode. Helemaal top.
Zeiken
Hebben we dan niks te zeuren? Of, als bruggetje naar het volgende thema: te zeiken? Jawel. Want gemeenteraadslid Mirjam van Esch maakt zich al geruime tijd hard voor openbare toiletten in de centra van de grootste kernen. De kans dat die er komen is klein, tenzij de raad er zelf ergens geld voor vindt in de begroting.
Bij gebrek aan beter is er het idee dat winkeliers en andere ondernemers hun zaken openstellen voor wie hoge nood heeft. Voor wie denkt dat dit overbodig is: er zijn nogal wat mensen met ernstige darmziekten die op dit moment het dorp niet in kunnen omdat ze gewoon erg vaak naar het toilet moeten.
Hoge nood
De plas- en poepgelegenheden kregen nadrukkelijk aandacht tijdens de beeldvormende avond. De gemeente streeft, zo hoorden we, naar een toename van zogeheten semi-openbare toiletten. Wc’s dus die niet officieel openbaar zijn, maar waarbij een winkelier niet moeilijk doet als ook niet-klanten er gebruik van maken.
Er zijn trouwens al veertig van die toiletten in Meierijstad. Er is een app, heel toepasselijk HogeNood genaamd, en daar zou u ze moeten kunnen vinden. Dat valt in de praktijk nog wat tegen: de makers van de app wachten op meldingen van de aardige ondernemers. Die dat niet altijd doen.
Motie
Het College ziet overigens nog wel een klein kansje om alsnog een openbaar toilet ergens te plaatsen. Dat moet dan gebeuren op drukke plaatsen met nog weinig tot geen van die semi-openbare wc’s. ‘Blinde vlekken’, werden ze genoemd tijdens de avond.
Hart voelt een motie of initiatiefvoorstel opborrelen. Iets met ‘Blinde vlekken leiden tot natte plekken’.