zondag
22 dec
Het college heeft geen idee wie er woonde op chaletpark Boschvoort bij Sint-Oedenrode. En ook niet waar die mensen nu wonen.
Mirjam van Esch, fractievoorzitter van Hart, stelde afgelopen donderdag tijdens de raadsvergadering vragen over deze locatie aan burgemeester Kees van Rooij. Aanleiding is de keuze van Boschvoort als opvanglocatie voor minderjarige asielzoekers.
Asielzoekerscentrum
Hart noemde die opvang tot voor kort een azc, maar Van Rooij verbeterde Mirjam tijdens de raadsvergadering. Het is een opvanglocatie, geen azc.
Bij het Centraal Orgaan Asielzoekers (COA) denken ze er anders over. ‘Elke opvanglocatie van het COA heet in de volksmond een asielzoekerscentrum (azc). Daarom hebben we het op deze website meestal over azc’s’, bevestigt die organisatie op coa.nl de woordkeuze van Hart.
Hoe dan ook: op 1 april zouden er, aldus een brief van het college aan de raad, minderjarige asielzoekers komen. Maar ze zijn er nog altijd niet. Wat wel klopt: sinds 1 april huurt de COA het park. De nieuwe bewoners komen volgens de burgemeester half april. Geen idee hoeveel, in publicaties gaat het achtereenvolgens over 120, 48 en twintig. We gaan het beleven.
Achter de bank
Maar waar Hart vooral benieuwd naar is: hoe zit het met de mensen die er tot voor kort woonden? Waar zijn ze gebleven? Van Rooij vertelde afgelopen donderdag dat er nog één persoon woont. Die erkenning is winst, een paar weken eerder wist hij niet beter of er woonde helemaal niemand. Dat bleek toen uit eerdere antwoorden op vragen van Hart.
Hart gelooft de burgemeester op zijn woord als hij zegt dat hij niet beter wist, maar vindt tegelijkertijd dat hij beter had móeten weten. Iedereen in de omgeving van Boschvoort wist dat het park bewoond was.
Mensen van de gemeente namen eerder een kijkje en troffen niemand aan, maar dat getuigt slechts van een beroerd onderzoek. Want natuurlijk kruipen illegale huurders achter de bank als er een onbekende met dossiermap voor de deur staat. ‘Die is van de Jehova Getuigen, een incassobureau of van de overheid en in al die gevallen is het slecht nieuws.’
Actieagenda
‘Waarom maakt Hart zich druk om illegale huurders?’, kan de lezer zich afvragen. Het antwoord: omdat we weten dat dit soort parken dient als laatste redmiddel voor mensen die niet op de reguliere woningmarkt terecht kunnen. Vaak betreft het sociaal kwetsbare groepen.
De vorige zinnen schreven we grotendeels over van de website van de Actieagenda Vakantieparken. Onze burgemeester is één van de bestuursleden van die organisatie en zou daarom moeten weten dat Boschvoort als zo’n toevluchtsoord diende. En dus daadwerkelijk zo’n laatste redmiddel is. Of nee, was.
Wat voor de burgemeester pleit, is dat hij liet weten dat de gemeente die bewoners graag bijstaat bij het vinden van een nieuw onderkomen. Of ze zich maar wilden melden. Niemand deed dat, vertelde hij afgelopen donderdag aan Mirjam. Zij snapt dat. ‘De overheid is voor veel van die bewoners waarschijnlijk niet de meest voor de hand liggende steun of toeverlaat.’
Criminele activiteiten
Het neemt niet weg dat Hart oprecht gelooft dat die huurders zich beter wél hadden kunnen melden. Meierijstad heeft terecht een goede reputatie als het gaat om een mensvriendelijk, sociaal beleid.
Op de site van de Actieagenda van Van Rooij en zijn collega-bestuurders lezen we verder dat dit soort ‘parken en de mensen die er verblijven nog niet allemaal goed in beeld [zijn], waardoor criminele en ondermijnende activiteiten hier eenvoudiger hun thuishaven vinden’.
Blinde vlek
Geen idee of daarvan sprake was op Boschvoort. Maar het is vanwege die vaststelling wel wonderlijk en zelfs kwalijk dat de gemeente zo weinig belangstelling had voor de bewoners van Boschvoort.
De Molenheide bij Schijndel is wat beter in beeld, gezien het beleid om de bewoners daar te begeleiden naar andere woonlocaties en het park te ontmantelen als illegale woonbuurt – Boschvoort was blijkbaar een blinde vlek en dat is niet best.
Maar wat nog erger is: er woonden daar waarschijnlijk mensen voor wie het park volgens de Actieagenda van onze eigen burgemeester ‘een laatste redmiddel’ was en dat laatste redmiddel is hen door de gemeente en het COA ontnomen.
Die bewoners zijn vertrokken. Niemand weet waarheen.
Hart en asielzoekers
Hart is kritisch over de wijze waarop zo’n dertig huurders van chalets min of meer zijn weggejaagd. Het neemt niet weg dat de fractie de opvang van asielzoekers met enige nuance steunt.
Hart vindt dat de toestroom van asielzoekers onderhand te fors wordt, dat de samenleving het amper meer aankan.
De fractie zet daar twee argumenten tegenover. Eén: voor vluchtelingen uit gruwelijke dictaturen of oorlog moeten we barmhartig blijven.
Twee: Meierijstad moet haar deel nemen voor wat betreft de opvang van asielzoekers. Als we dat weigeren, zadelen we andere gemeenten op met de ellende. Het verklaart waarom Hart een poos terug het betoog van de VVD zo egoïstisch vond. Die partij wil geen asielzoekers en wel statushouders, want die kunnen we aan het werk zetten.
Waarbij de VVD ook nog eens vergat dat de gemeente verplicht is woningen aan te bieden. De liberalen accepteren daarmee dat de wachttijden voor een sociale huurwoning toenemen omdat ondernemers dankzij die statushouders ‘handjes’ (woordkeuze van de VVD) ter beschikking krijgen.
Bah.
