zondag
22 dec
De gemeente wordt minder scheutig in het verlenen van zorg en hulp. Dat blijkt uit een brief aan de gemeenteraad. Eén van de ideetjes: een collectieve scootmobiel.
Vorige week vroeg fractievoorzitter Laurens van Voorst van Hart tijdens de algemene beschouwingen nog aandacht voor, wat genoemd wordt, het sociaal domein: de Wmo, jeugdhulp en gemeentelijke diensten op het gebied van werk.
Kentering
‘Liever in het rood dan mensen in nood’, luidt het motto dat Hart toen poneerde. Hart is in tegenstelling tot het College zuinig als het gaat om dure investeringen in stenen. Andersom is de fractie juist solidair met mensen die hulp van de gemeente nodig hebben om zich staande te houden.
Hart vond daarbij het College altijd aan haar zijde – de brief die gisteren aan de raad werd gestuurd kan zomaar de voorbode van een kentering zijn. Het is in ieder geval reden tot lichte bezorgdheid.
Het gaat in de brief niet om forse bezuinigingen, maar de teneur is niettemin duidelijk: de gemeente wordt minder scheutig, gaat meer wijzen naar andere dienstverleners en naar wat hulpvragers zelf zouden kunnen doen. Het begrip ‘eigen kracht’ dook na jaren van afwezigheid weer op in de brief aan de raad.
Eén van de concrete ideeën: collectieve in plaats van individuele scootmobiels.
[tekst gaat verder onder screenshot van website RTV Oost]
In andere gemeenten voerden ze collectieve scootmobiels ook al eens in. Zoals in Hengelo.
‘Het College zet voorzichtige stappen op wat een hellend vlak kan worden’, vreest gemeenteraadslid Mirjam van Esch van Hart, een van de sociaal domein-specialisten van de fractie.
Financieel woordvoerder Laurens: ‘Het is jammer dan het College veel minder zuinig is als het gaat om de bijna tachtig miljoen aan investeringen in gebouwen. Plannen voor gebouwen worden gaandeweg gewijzigd door duurdere Plus-varianten en er worden zelfs besluiten genomen over projecten met zeven nullen waarvan de financiële dekking nog moet worden bedacht.’ Hij doelt daarmee op Omnipark Erp en MFA De Groene Long in Sint-Oedenrode.
Geldzorgen
Overigens begrijpt Hart de geldzorgen van Compagne (Hier) en zijn jeugdhulp- en werk-collega Menno Roozendaal (PvdA). Zie hieronder de ontwikkeling van de kosten, zoals Hart die knipte uit de raadsbrief. Waarbij wel moet worden opgemerkt dat de posten slechts een bescheiden deel zijn van de uitgaven in het sociaal domein.
In de brief worden de concrete maatregelen niet puntsgewijs opgenomen, maar mag de lezer ze een voor een uit alinea’s en zinnen proberen te plukken. Hart bracht daarom de structuur voor u aan. U vindt de plannen in het kader hieronder.
Zo bespaart het College op zorg en hulp
Wat het College bedacht om de kosten in de grip te houden:
Aanpassing van de gemeentelijke verordeningen – Het College wil rechten en voorzieningen ‘scherper definiëren en afbakenen’. Nee verkopen gaat dan gepaard met verwijzen naar andere zorgverleners. Die dus geen rekeningen naar de gemeente sturen.
Mensen aanspreken op wat ze zelf kunnen – Hart is er wars van: mensen die om hulp vragen erop wijzen dat ze vast zelf ook de handen kunnen laten wapperen. Uit diverse landelijke onderzoeken is gebleken dat het wijzen op de zogeheten ‘eigen kracht’ geen soelaas biedt. Mensen die aankloppen voor hulp, hebben die mogelijkheden doorgaans allang onderzocht.
Mensen motiveren om geen gemeentelijke hulp te vragen als ze het zelf best kunnen betalen – Dit gaat met name over de 75-plussers die formeel recht hebben op goedkope, door de gemeente gesubsidieerde, huishoudelijke hulp en dat eigenlijk met gemak zelf kunnen betalen. De boodschap luidt dan ongeveer zo: ‘Vindt u dat nou billijk, dat u de gemeenschap laat opdraaien voor uw hulp? U, met die tonnen op de bank? Nee toch zeker?’ Of woorden van gelijke strekking.
Zit wat in. Sterker: op initiatief van Hart en D66 protesteerde Meierijstad in 2019 al bij het kabinet tegen de cadeautjes aan rijken.
Er komt een sociale kaart – Daarin staat waar mensen allemaal voor hulp kunnen aankloppen. Doel is dat mensen zo veel als kan diensten betrekken bij organisaties die financieel niet op de gemeente leunen.
Proefprojecten – Het College wil proefprojecten starten waarmee wordt voorkomen dat dure gemeentelijke hulp nodig is. Een voorbeeld is de hulp van ervaringsdeskundigen aan mensen die verslaafd zijn.
Slimmere organisatie van hulp – De gemeente gaat op zoek naar vormen van zorg en hulp die slimmer en bovenal goedkoper zijn. Zo wordt gedacht aan een ‘collectieve scootmobiel’, een scootmobiel dus voor meerdere gebruikers.
Inkomenstoets – Diverse gemeenten onderzoeken mogelijkheden om met een inkomenstoets huishoudens mee(r) te laten betalen aan diensten op het terrein van de jeugdhulp. Het College gaat bezien of Meierijstad daar iets van kan opsteken.
Laagdrempelige zorg – Door laagdrempelige zorg gemakkelijk toegankelijk te maken hoopt het College duurdere ‘zwaardere vragen te voorkomen’.
Preventie – Voorkomen is goedkoper dan genezen. ‘Onze maatschappelijke partners hebben […] de taak gekregen preventieve en innovatieve projecten en producten te ontwikkelen.’ Preventie werkt, zo bleek eerder al uit rapportages over de jeugdhulp in onze regio.
