Dit grasland is stuk

Het is Paaspop niet gelukt om het terrein aan de Leemweg bij Schijndel te ontdoen van plastic. Het weiland is kapot.

Hart-fractievoorzitter Laurens van Voorst wandelde gisteren over de Leemweg. De reden: twee dagen eerder liep een belangrijke deadline af. Op 8 november moesten de plastic matten, door Paaspop in het weiland gedrukt, weg zijn.

Uniek

‘Vertrouwen is goed, controle is beter’, luidt het gezegde. Tijd dus om te bezien of de klus is geklaard.

En nee, dat doet Hart niet omdat ze kritisch is ten opzichte van Paaspop. We voelen ons verplicht dit er bij te melden, want kritische kanttekeningen wekken nogal eens de indruk dat we tegen het festival zouden zijn.

Natuurlijk niet. Paaspop is qua opzet en sfeer uniek in Nederland. Hart gaf ooit nota bene kaartjes weg in een like-deel-en-win-actie op Facebook.

Camping

Terug naar gistermiddag. Laurens nam dus een kijkje op het veld dat komend voorjaar eventjes een camping is en zag in eerste instantie alleen gras. Geen plastic te zien. Tot hij met zijn schoenen wat woelde in de graspollen en op het kunststof stuitte.

De plastic matten liggen er nog altijd. En dat was niet de afspraak.

[tekst gaat verder onder de foto]

Stuk van een plastic mat aan de Leemweg bij Schijndel.

Hij belde wat rond en trekt uit die telefoontjes de conclusie dat het meest logische scenario toch niet vanzelfsprekend is. Dat scenario is dat de gemeente komende maandag een dwangsom oplegt. Precies zoals dat al is aangekondigd.

Voor elke week dat het plastic er nog ligt, moet Paaspop vanaf maandag € 11.000 betalen. Met een maximum van € 66.000. De bevestiging dat de gemeente echt zo ferm zal zijn, kreeg Hart gisteren echter niet.

Anouk

Hart is de beroerdste niet en wil de zaak ook best van de kant van Paaspop bezien. Dat begint met begrip voor het feit dat de directeuren daar niet wisten dat ze voor het leggen van matten vergunning nodig hebben.

De regelgeving rond vergunningen is best ingewikkeld. Wie snapt hoe je Anouk naar Schijndel krijgt, is niet automatisch ook een deskundige op het gebied van regels. En toen bleek dat een vergunning nodig was, heeft Paaspop die meteen netjes aangevraagd.

Waarop een weigering door de gemeente volgde.

Dat is logisch. Het weiland ligt in een prachtig landschap met belangrijke natuurwaarden. Lees de gebiedsvisie Molenheide er op na – als Paaspop nu zou worden opgericht, dan zou het nooit een vergunning krijgen. Niet voor grasmatten, niet voor de camping en niet voor het festival. Dan wonnen de belangen van flora en fauna het van die van festivalgangers.

Zompige klei

In een poging begripvol te zijn, probeert Hart zich ook te verplaatsen in een mogelijk coulante gemeente. Dat klinkt ongeveer zo: ‘Als ze op korte termijn alsnog die matten eruit halen, dan blijft er een veld met zompige klei over. Dat wordt nooit op tijd gras om tenten op te plaatsen. Laten we maar uitstel geven tot na de volgende editie van Paaspop.’

Maar wordt hiermee geen achteloosheid of sloomheid beloond? Want als Paaspop meteen na het gemeentebesluit was begonnen met het verwijderen van de matten, dan was er voldoende tijd geweest om na een eerste mislukte poging alsnog de boel voor elkaar te krijgen. Waarom moest Paaspop zo nodig wachten tot de aller-, allerlaatste dag?

Misschien moest burgemeester Kees van Rooij, eindbaas handhaving bij de gemeente, de dwangsom maandag nog maar niet uitdelen. Misschien is het beter als hij eerst een kop koffie gaat drinken met de Paaspop-directeuren en de bezorgde omwonenden die de natuur koesteren.

Tijdens dat gesprek kan worden vastgesteld wat nodig en billijk is. Nodig is dat de matten eruit gaan. Billijk is samen bezien op welke termijn het kan en moet. Waarbij Paaspop dankjewel zegt bij elke dag uitstel die wordt gegeven.