zondag
22 dec
De gemeente gaat aan de Deken Baekersstraat in Schijndel bomen kappen die volgens de gemeente zelf ‘van hoge ecologische waarde’ zijn.
Het is me wat, daar aan de Deken Baekersstraat. Bewoners van huurwoningen staken jaren geleden een stokje voor het vervangen van de, in meerdere opzichten, afgeschreven huizen door comfortabele, energiezuinige nieuwbouw – voor de lindebomen zijn velen heel wat minder verdraagzaam.
De bewoners betalen zich dankzij hun onnavolgbare strijd blauw aan gas, maar hechten heel wat minder aan de fraaie lindebomen in hun straat. Na klachten over plak besloot het college zichzelf een kapvergunning te verlenen. Na pakweg zeventig jaar moeten de gezonde bomen eraan geloven.
Waardevol
De bomen staan op de groene kaart en die kwam tot stand in nauwe samenspraak met inwoners. Dankzij de bemoeienis van Schijndelaren heeft de laanbeplanting aan de Deken Baekersstraat het predicaat ‘Waardevol’. De gemeente legt op de groene kaart uit waarom: ‘Onderdeel van wijkgroenstructuur, hoge ecologische waarde’.
In de bomen zitten luizen en die doen zich tegoed aan de bladeren. De linden kunnen dat best hebben, sterker nog: de bezoekjes van de luizen tonen aan dat het om gezonde bomen gaat. Maar de luizen laten druppels plakkerig vocht uit hun minuscule achterwerken vallen. Honingdauw heet het. Honingdauw plakt.
[tekst gaat verder onder het kader]
Bijeenkomst op 15 mei
De gemeente houdt maandag 15 mei van 18.00 tot 20.00 uur ‘een inloopmoment’ in ’t Spectrum in Schijndel over de voorgenomen kap. Aanmelden is niet nodig. De bijeenkomst is georganiseerd voor bewoners van de Deken Baekersstraat, maar Hart kan zich voorstellen dat anderen poolshoogte willen nemen. Kom vooral langs.
Hart is de laatste om de overlast te ontkennen. Maar de fractie vindt de kap een wel heel rigoureuze methode om van de overlast af te komen. Het college doorgaans ook. ‘In principe gaan we geen bomen kappen omwille van overlast’, staat in het door de raad goedgekeurde bomenbeleidsplan. En: ‘Overlast is een subjectief begrip’.
Lieveheersbeestjes
Gemeenteraadslid Laurens van Voorst: ‘Laat lieveheersbeestjes op de luizen los. Ik deed het zelf met een luizenplaag in een boom in mijn tuin. Werkt prima. En wie mij, een leek, niet gelooft, gelooft misschien wel Wageningen University & Research (WUR). Daar publiceerden ze al eens over deze bestrijdingsmethode’.
‘De meest bekende natuurlijke vijand van de luis is het lieveheersbeestje’, schrijven Nina Joosten en Marc Lansink in een uitgave van WUR. ‘Om de natuur een handje te helpen bij de bestrijding van luis worden er al enkele jaren larven van inheemse lieveheersbeestjes in bomen uitgezet. Voor bladluizen in laanbomen zijn dit de larven van het inheemse tweestippelige lieveheersbeestje adalia bipunctata.’
Overigens zijn er veel gemeenten die niet wijken voor klachten over plak. Zo vond Hart op internet het relaas van inwoners van het Gelderse Brummen. Ook de Brummenaren wilden kap van plakbomen. Maar de gemeente gaf niet toe. ‘De honingdauw is makkelijk afwasbaar en geeft naast ongemak zeker geen extra schade’, aldus een woordvoerder. ‘Om deze reden wordt het verder door ons niet bestreden’.
De Bomenstichting en Natuur- en Milieuvereniging Het Groene Hart stortten zich ook op de voorgenomen kap. Hart stelde vragen aan het college. Inmiddels hebben zich bij Hart straatbewoners gemeld die het oneens zijn met de kap.
