donderdag
26 dec
De Vereniging Nederlandse Gemeenten en de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden (NVvR) introduceren een oplossing voor de oplopende tekorten op het gebied van de jeugdhulp. Een gevaarlijke oplossing, vindt Hart.
De kosten van de jeugdhulp lopen overal in Nederland op en dat brengt gemeenten in de problemen. Die zijn sinds 2015 immers verantwoordelijk voor een groot deel van de zorg en hulp voor jongeren en kinderen. De gemeenten krijgen daarvoor geld van het Rijk, maar komen daarmee niet uit.
Nacalculatie
Hart mag dan een lokale partij zijn, we hebben korte lijntjes met tal van landelijke organisaties en politieke partijen. En dus hingen we aan de telefoon met voorzitter Bahreddine Belhaj van de NVvR. Hij legde zijn oplossing uit: ‘Het Rijk heeft beloofd om op basis van nacalculatie extra geld te geven aan de gemeenten en dus worden de extra uitgaven terugbetaald’.
Belhaj is behalve NVvR-voorzitter ook PvdA-raadslid in Lelystad. In die functie stelde hij aan de wethouder financiën in die stad voor om de kosten voor jeugdzorg voor 2020 als een zogeheten pm-post op te nemen. Dat betekent dat de kosten nog niet bekend zijn. Om die reden worden ze niet als kostenpost opgenomen en zo ziet de begroting er ineens heel wat vrolijker uit.
Acceptabel
Belhaj vindt deze kunstgreep acceptabel. Zoals hij telefonisch liet weten: ‘Het zou jammer zijn als de gemeente fors gaat bezuinigen vanwege de kosten op jeugdhulp als later blijkt dat die extra uitgaven worden vergoed door het Rijk’.
Ja, als.
Hart is er nog niet zo zeker van dat het optimisme van de Lelystedeling terecht is. Dat komt omdat het Rijk pas over de brug komt als inderdaad blijkt dat het aantal cliënten groter is dan geraamd. Maar Hart denkt dat de kostenstijging niet zozeer zit in de groei van het aantal afnemers van door de gemeente betaalde zorg en hulp. Het zit ook en misschien wel vooral in de ruimhartigheid waarmee die jongeren hulp krijgen aangeboden. We schreven er al eerder over.
Verwijzers
De problemen worden onder meer veroorzaakt door het gemak waarmee hulpvragers worden bediend. Hart heeft al vanaf zijn oprichting aandacht gevraagd voor de kwaliteit van de verwijzers. Die dames en heren doen hun stinkende best, maar missen nogal eens de opleiding, kennis en ervaring om de juiste besluiten te nemen.
Hart wordt in die mening ondersteund door kinderpsychiaters en instellingen voor psychische hulp aan jongeren. Die klagen steen en been dat er mensen worden doorverwezen die het prima zonder dat soort dure hulp kunnen en dat tegelijkertijd jongeren verstoken blijven van hulp terwijl ze die bitterhard nodig hebben.
Truc
De boekhoudkundige truc van Belhaj voldoet voor de korte termijn vast, maar Hart vreest dat het op de wat langere termijn niet helpt. Want één: het is nog maar te bezien of het Rijk alsnog over de brug komt. En twee: het probleem zit mogelijk niet in de groei van het aantal cliënten, maar in het te gemakzuchtig aanbieden van hulp die ook nog eens weinig of niet effectief is.
Meer weten? Hart publiceert regelmatig over jeugd, jeugdhulp en onderwijs. Lees ons dossier ‘Onderwijs en jeugd’.
