vrijdag
22 nov
Resort De Molenheide nabij Schijndel moet voorlopig toevluchtsoord blijven voor mensen die nergens anders woonruimte vinden. Met dat standpunt verzet Hart zich tegen een wezenlijk onderdeel van de ‘Gebiedsvisie Molenheide’.
Op 10 september vergadert de raadscommissie over de visie die het College door een extern bureau liet schrijven. Zodra Hart het onderwerp op de agenda zag staan, gingen bij de fractieleden alle alarmbellen af. Ze wisten, nog voor ze ook maar een letter van het stuk hadden gelezen, dat de inhoud slecht nieuws zou bevatten voor de bewoners van het resort.
En verdomd.
De visie gaat over veel meer dan alleen dat recreatiepark en zit vol prachtige ideeën. Zoals er ook wat rare bespiegelingen in staan. Neem nou de pogingen die het extern bureau deed om te bezien of er in het plangebied een soort pretpark à la Toverland gevestigd kan worden. Heel wijs van het bureau om vervolgens vast te stellen dat zoiets er niet in zit, maar wie heeft bedacht om die mogelijkheid te onderzoeken? Wat kost die zinloze exercitie?
Arbeidsmigranten
Enfin. Terug naar het resort. Dat was ooit bedoeld als luxe stacaravan-camping voor toeristen en werd in de loop der jaren een toevluchtsoord of vrijplaats voor wie om wat voor reden dan ook legaal geen fatsoenlijke huisvesting kan vinden. Dat is niet omdat die mensen het aangenaam vinden om de illegaliteit op te zoeken, dat komt omdat er onvoldoende legale mogelijkheden zijn om betaalbaar te wonen.
‘Een chalet aan de waterplas is wel een leuk optrekje’
Zo zijn er nogal wat bewoners die na een scheiding hun huis kwijtraakten en achteraan moeten sluiten op de wachtlijst van woningcorporatie Woonmeij. Waar de medewerkers ook geen ijzer met handen kunnen breken. En dan zijn er nog de arbeidsmigranten die geen idee hebben van wetten en regels met betrekking tot wonen en door dubieuze uitzendbureaus de sleutel van een chaletje krijgen uitgereikt. Een derde groep bestaat uit mensen die een huurwoning niet kunnen betalen.
En eerlijk is eerlijk: Hart weet dat er ook mensen wonen die best elders een huis kunnen kopen of huren, maar een chaletje aan de waterplas daar wel een leuk optrekje vinden. Dat kan natuurlijk niet.
Resort ontmantelen
Voor de gemeente besluit dat De Molenheide weer moet worden waarvoor het ooit is bedoeld, moet eerst een ander probleem worden opgelost. Het lijkt te getuigen van ferme dadendrang om af te kondigen dat het resort geen woonwijkje mag zijn, maar het is tegelijkertijd eerlijk om vast te stellen dat het nu eenmaal is wat het is. En dat het resort in een behoefte voorziet. Zoek eerst vervangende woonruimten alvorens het resort te ontmantelen.
Het is kwalijk dat de gebiedsvisie het 300 chalets tellende resort ontdoet van de functie ‘hier kunt u wonen als u nergens anders welkom bent’ en dat er tegelijkertijd met geen woord wordt gerept over hoe die bewoners dan een alternatief krijgen.
Hart leest met gefronste wenkbrauwen over ‘onomkeerbare recreatieve omzetting onder strikte en afdwingbare voorwaarden’ en ‘uitfaseren bewoning en omzetting vrijkomende huisjes naar recreatieve verhuur’.
Woningmarkt
Het bureau gooide er nog wat sussende zinnen over het ‘organiseren [van een] sociaal vangnet en schuldhulpverlening’, maar dat slaat werkelijk nergens op. Het ontbreekt in Meierijstad namelijk niet aan zo’n vangnet en aan die hulpverlening. Het bureau dat het opschreef, weet niets van wat er in het sociaal domein in de gemeente zoal gebeurt.
Feit is dat er ondanks dat best goed georganiseerde aanbod van hulp nog altijd een groep mensen is die het nakijken heeft op de woningmarkt. Hart geeft hiermee trouwens geen kritiek op het College. Sinds het aantreden van wethouder Rik Compagne (Wonen, Hier) wordt er op dat gebied stevig doorgepakt, beschreef Hart afgelopen voorjaar al in een serie artikelen. Maar ondanks die inzet, is een toevluchtsoord als Resort De Molenheide voorlopig nog nodig.
Inval
Het neemt niet weg dat Hart extra aandacht wenselijk vindt voor wat er zoal gebeurt op De Molenheide. Zo nu en dan vangt de fractie wat op over incidenten, die reden zijn voor zorg en mogelijk zelfs ingrijpen.
Van de andere kant is er geen reden om problemen groter te maken dan ze zijn. In de laatste jaren van de gemeente Schijndel werd ooit een grootschalige inval gehouden door gemeente, politie, belastingdienst en nog wat andere autoriteiten. Het resultaat was niet noemenswaardig.
Dadendrang
Opmerkelijk is dat opeenvolgende Schijndelse Colleges en gemeenteraden hun vingers niet durfden te branden aan de illegale bewoning van het resort. Zoals eenzelfde situatie op een camping in Sint-Oedenrode ook niet is aangepakt. Het getuigt van moed dat het College van Meierijstad nu wel de mouwen opstroopt.
Maar het zit Hart niet lekker dat de dadendrang ten koste gaat van ongeveer de meest kwetsbare inwoners van Meierijstad. Die trouwens niet alleen te vinden zijn op het Schijndelse resort, maar in veel kleinere aantallen ook op een camping in Sint-Oedenrode.
Hieronder de gebiedsvisie zoals die door een extern bureau is geschreven. De gemeenteraad moet er nog over besluiten.
