vrijdag
22 nov
Hét thema van 2017 in de Meierijstadse politiek was de mogelijke komst van een megastal bij Nijnsel. Een terugblik en hoe Hart alsmaar meer begrip kreeg voor agrariërs.
Het was, achteraf gezien, één van de tekenen dat Team Meierijstad uit elkaar zou klappen. De partij stemde verdeeld over het voorstel van het college om de bouw van zo’n stal toe te staan. Ook bij het CDA hadden ze het zwaar. ‘Een duivels dilemma’, deed toenmalige fractievoorzitter Johan van Gerwen dramatisch.
Verjaardagsfeest
Achter de schermen gebeurde er veel. Zo had Team Meierijstad een woordvoerder bedacht die nota bene juist in die tijd bij de initiatiefnemers van de stal op een verjaardagsfeest te gast was. Ingrijpen van Hart zorgde ervoor dat er niet alleen een andere woordvoerder kwam, het Erpse raadslid deed zelfs niet meer mee met de stemming.
Eerder verschenen in deze serie afleveringen over de fietstunnel tussen Wijbosch en Schijndel, de omgevingswet, afval, VOG en de Hoofdstraat/Kloosterstraat in Schijndel. Er komen nog afleveringen over bomen, N279, ’t Spectrum en burgerparticipatie.
Hart stemde destijds tegen de komst van de stal en deed dat om redenen van milieuhygiëne en gezondheid. Het buitengebied van Nijnsel is zo ongeveer het Nederlandse epicentrum van industriële veeteelt en genoeg is onderhand genoeg. Overigens stond Hart in het debat niet heel sterk: de raad werd namelijk geconfronteerd met ronduit onhandige toezeggingen die de voormalige gemeente Sint-Oedenrode had gedaan.
Coalitie tegen
Uiteindelijk kwam de Meierijstadse politiek met de schrik vrij. De provincie verbood de vestiging en dus konden partijen zich daarachter verschuilen. Het nam niet weg dat maar liefst veertien raadsleden van de coalitie zich keerden zich tegen toenmalig wethouder Van den Boogaard, waaronder zelfs leden van zijn inmiddels geïmplodeerde partij.
Stikstof
Sindsdien is de opstelling van Hart ten opzichte van de agrarische sector trouwens wel veranderd, moet de fractie bekennen. De partij staat nog altijd vierkant achter de keuze van destijds en heeft weinig op met industriële veeteelt, maar neemt het ondanks dat steeds vaker op voor de boeren.
De website van Hart in 2017.
Hart erkent dat de agrarische sector veel stikstof uitstoot, maar tekent daarbij aan dat dit de schuld en verantwoordelijkheid is van de agrariërs, maar ook van hun banken, leveranciers, afnemers, de politiek en de consumenten. Van de samenleving dus. Het industriële karakter van de landbouw is geen uitvinding van alleen op geld beluste boeren, maar is sinds de jaren zestig ontwikkeld door de hele samenleving.
Op de tweede plaats is er geen sector die de afgelopen tientallen jaren zo veel heeft gedaan om de uitstoot van stikstof en andere hinder te beperken dan juist de agrarische sector. En ja, ondanks die inzet is de uitstoot nog altijd fors.
Altena
Hart vindt dat boeren waardering verdienen voor wat ze voor elkaar hebben gebokst én dat ze aanmoediging, steun en begrip verdienen voor wat de sector nog te doen staat.
Ter afsluiting: de lokale politiek vindt het thema stikstof vooralsnog een zaak voor het Rijk en de provincies, maar Hart is van mening dat ook de gemeentelijke politiek zich kan roeren. Zo heeft de gemeenteraad van Altena onlangs bedacht om op lokaal niveau met de boeren een plan te ontwikkelen om in die gemeente stikstof te verminderen. Zoiets kan hier ook. Hart werkt aan een voorstel, deels overgeschreven van de raadsbreed aangenomen motie uit Altena.
Foto: veetransport door Erp.
