vrijdag
22 nov
Jeugdbescherming Brabant (JBB) komt weer een beetje op adem. Dat is fijn voor kinderen als Nick. Hart op bezoek in Tilburg.
Raadscommissielid Wesley Maurix en fractievoorzitter Mirjam van Esch, beiden van Hart, bezochten gisteren een bijeenkomst van JBB voor raadsleden, wethouders en ambtenaren.
De Jeugdbescherming komt in actie als een rechter een ‘maatregel’ oplegt. Dat gebeurt als een gezonde en veilige ontwikkeling van een kind of jongere in de leeftijd tot 18 jaar ernstig wordt bedreigd en vrijwillige hulp niet voldoende helpt. De meeste kinderen krijgen er nooit mee te maken, gelukkig.
Turbulente jaren
Rinda den Besten, bestuurder van JBB, deed de aftrap en vertelde dat ze bij de Brabantse Jeugdbescherming turbulente jaren achter de rug hebben. Met zelfs een instroomstop in 2021 door onder meer personeelsgebrek.
Het tij keert. Ziekteverzuim en personeelsverloop dalen en er zit weer ‘energie’ in de organisatie. Wat hard nodig is, want bij JBB hebben ze, zoals op meer plekken in onze samenleving, last van toenemende agressie van ouders die ook nogal eens complotten zien in het werk dat jeugdbeschermers iedere dag doen. ‘Jullie krijgen zeker per huis-uitplaatsing betaald.’ Bedreigingen komen helaas steeds vaker voor.
Stralende kinderen
Daarna kregen de aanwezigen het indringend levensverhaal te horen van een jongedame, die sinds twee jaar als ervaringsdeskundige werkzaam is bij JBB. Aan de hand van foto’s nam ze de aanwezigen mee in haar zeer getroebleerde leven waarbij interventies door hulpverleners of juist het uitblijven daarvan aandacht kregen. De laatste foto’s waren van haar gezin met twee stralende jonge kinderen. Iedereen haalde opgelucht adem.
[tekst gaat verder onder de foto]
Eén van de medewerkers van de Jeugdbescherming, gistermiddag in Tilburg.
De bijeenkomst werd interactief afgesloten met een casus onder leiding van jeugdbeschermers en gedragsdeskundigen van JBB. Het werd alle aanwezigen al snel duidelijk dat achtjarige Nick (echt verhaal, bedachte naam) het niet heeft getroffen in zijn jonge leven.
Woedeaanvallen
Nick heeft ineens opkomende woedeaanvallen en kan mede daarom niet meer thuis wonen. JBB is na een gerechtelijke uitspraak verantwoordelijk voor Nick en verwijst hem door naar een instelling.
De instelling vangt hem op, zorgt dat hij naar school gaat, onderzoekt en behandelt hem. Daaraan komt een einde vanwege het optreden van een uiterst agressieve en dreigende ouder. Nick staat over twee weken op straat. Vader, moeder en een tante zijn geen optie.
Wat blijft is de verantwoordelijkheid die de rechter JBB oplegde. En dus moet er een keuze worden gemaakt. ‘Vaak is het niet de beste keuze, maar de minst slechte’, verzuchtte een medewerkster.
Inclusiever
Onder de indruk van de verhalen en nog meer overtuigd van nut en noodzaak van een goed draaiende Jeugdbescherming togen Wesley en Mirjam weer naar huis. Dat deden ze echter pas nadat ze één van de directeuren wezen op het ontbreken van een invalideparkeerplaats bij het gebouw.
De directeur pakte direct de telefoon om ervoor te zorgen dat dit alsnog snel is geregeld. Waarna Wesley en Mirjam Tilburg wat inclusiever achterlieten dan ze die stad aantroffen.
