zaterdag
23 nov
Op de valreep kreeg Hart het voorstel in de mailbox om de kerk van Eerde helemaal geen nieuwe bestemming te geven. Dat is een slecht idee.
De suggestie komt van de ‘Vrienden van de Eerdse kerk’, waar Hart trouwens best een hoge pet van op heeft. De bestuurders wezen met succes op fouten in het nieuwe bestemmingsplan en doen hun werk sowieso vanuit oprechte en belangeloze betrokkenheid.
Aanpassingen
Tijdens de raadsvergadering van afgelopen donderdag stemde de gemeenteraad unaniem in met aanpassingen op het eerder al goedgekeurde bestemmingsplan. Die aanpassingen zijn nodig omdat de Raad van State enkele bezwaren overnam, onder meer van de vereniging.
Zo heeft de gemeente met instemming van de raad nogal onduidelijk vastgelegd welke delen van de kerk nou monumentaal zijn en welke niet. In eerste instantie kon een vertegenwoordiger geen uitsluitsel geven, aangezien de documenten hierover zoek waren. Inmiddels zijn ze boven tafel.
[De tekst gaat verder onder de foto]
Een bestuurder van vereniging ‘Vrienden van de Eerdse kerk’ wees Hart ruim twee jaar geleden al op onvolkomenheden in het verbouwplan.
Hart is blij dat enkele bezwaren zijn gehonoreerd. En dat het ernaar uitziet dat na de definitieve uitspraak door de Raad van State de verbouwing van de kerk eindelijk kan beginnen. Dat is niet alleen goed voor de vele woningzoekenden, maar ook voor de school. Want ook die school komt tegen en deels in de kerk.
Zinnen aangepast
Met het raadsbesluit is het dossier Eerdse kerk nog niet gesloten. De definitieve uitspraak van de Raad van State moet namelijk nog komen. Dan gaat de bestuursrechter bezien of de plannen goed zijn aangepast.
Op verzoek van Hart zijn trouwens nog wat zinnen aangepast in het plan. De fractie liet zich daarbij influisteren door de ‘Vrienden van’. Het bestuur van die vereniging ontdekte nog wat fouten in de toelichtende teksten. Die zijn nu geschrapt.
De vereniging wil nog verder gaan en liet Hart weten dat de gemeente helemaal moet afzien van verbouwing van de kerk. De school en de appartementen zouden beter elders in het dorp een plek krijgen. Hart moet erkennen dat de bouw dan waarschijnlijk al lang klaar was, want tjonge – wat leverde het plan een gedoe op.
Dungeon
Maar voor de kerk zelf is de nieuwe bestemming een zegen. Ongebruikte gebouwen slijten immers enorm snel. Wel vindt Hart dat het bij een herbestemming om respectvolle functies moet gaan, zoals onderwijs en wonen.
In Breda kreeg een zeventiende-eeuwse kerk ooit een nieuwe toekomst als casino. In Den Bosch werd de Sint Josephkerk een discotheek en in Amsterdam is een kerk getransformeerd tot een soort dungeon, compleet met martelkamer en een nagespeelde heksenverbranding.
Hart is niet heel Bijbelvast, maar kent niettemin het verhaal over hoe Jezus als tiener (de gravure bij dit verhaal van Jezus-met-baard klopt dan ook voor geen meter) ooit een tempel betrad waar handel werd gedreven. Hij gooide kramen omver en verjoeg de handelaren, nota bene met een zweep of karwats. ‘Een tempel is geen rovershol’, zou hij toen hebben geroepen.
En zo is het maar net.
