vrijdag
22 nov
Inwoners van de Rooise wijken Kinderbos en Cathalijne en het naastgelegen buurtschap Rijsingen bedenken zelf de toekomst van hun woon- en leefgebied. Gisteren spraken ze erover met raadsleden, ambtenaren en andere betrokkenen. Moraal van de bijeenkomst: het is belangrijk, het is leuk en het is pittig.
Ze pakken het grondig aan, de elf bewoners die samen een werkgroep vormen. Inmiddels hebben ze na veel onderzoek en debatten met bewoners maar liefst 150 pagina’s aan feiten verzameld, inclusief een lijstje met kansen, bedreigingen, sterkten en zwakten.
Risico’s
En dan moet het maken van de uiteindelijk gebiedsvisie nog beginnen. Tegen de tijd dat het klaar is, zijn we een jaar en waardevolle ervaringen van enthousiast participerende burgers verder. Waarmee niet is gezegd dat dan de vlag uit mag. Want tijdens de bijeenkomst in ‘De helden van Kien’ bleek dat er nogal wat risico’s zijn.
Dat begint al met de aanleiding voor het proces. Nog niet concrete woningbouwplannen aan de rand van de woonwijk hangen voor de werkgroepsleden als een zwaard van Damocles boven het gebied. Die vrees wordt nog eens versterkt door de gronden die aannemers en projectontwikkelaars driftig aankopen – ze voelen daar in het zogeheten ‘KCR-gebied’ aan hun water dat er bouwplannen aan staan te komen. Die plannen heten in een document van de werkgroep ‘zorgen’.
Kaders
Namens Hart waren Mirjam van Esch en Laurens van Voorst aanwezig. Ze kregen de gelegenheid om de visie van Hart op het gebied van dit soort projecten uiteen te zetten. Laurens: ‘Als het aan ons ligt, stelt de gemeenteraad aan het begin van zo’n proces enkele kaders. Die kaders moeten ruim zijn en als het even kan beperkt in aantal. Als de betrokken inwoners zich aan die afspraken houden én aan het slot van het traject aantonen dat hun plannen draagvlak hebben – dan kan de raad niet anders dan instemmen’.
Er werd instemmend geknikt. Totdat een voorbeeld van zo’n kader werd genoemd. ‘De raad zou bijvoorbeeld kunnen bepalen dat het KCR-gebied een deel van de woningbouwopgave van Meierijstad moet realiseren. Dat er, pak hem beet, honderd sociale huurwoningen moeten komen in de wijk’, kwam als voorbeeld voorbij.
Publieke belang
Of zo’n doel niet samen met de wijk moet worden vastgesteld, opperde een van de aanwezigen. ‘Bij voorkeur wel, maar als geen enkele wijk of dorp nieuwe huizen wil, dan schiet het niet op. De gemeenteraad moet oog hebben voor belangen die de lokale wensen van straten, buurten en wijken overstijgen.’
Als het aan Hart ligt, wordt de gebiedsvisie Kinderbos, Cathalijne en Rijsingen een mooi project om te starten met kaders door de raad. Met dus ook de belofte dat de visie wordt uitgevoerd als de wijkbewoners met een plan komen dat binnen die kaders blijft. En als wordt aangetoond dat er draagvlak voor de plannen is.
Bevlogen
Het zou zomaar kunnen lukken, want de werkgroep liet zich gisteravond van een uitstekende kant zien. De pakweg dertig aanwezigen maakten kennis met deskundige, bevlogen en betrokken wijkbewoners. Die ook nog eens lieten merken dat ze er niet alleen voor de eigen voor- en achtertuinen zijn, maar het algemeen of publieke belang ook willen dienen.
Dit smaakt naar meer. Naar meer buurten, buurtschappen, wijken en dorpen die samen hun eigen toekomst willen bepalen. Hart weet dat het kan. Want, zoals we al vaker zeiden en schreven: in elke straat woont betrokkenheid. In elke straat woont wel een inwoner die ook burger wil zijn, die zich wil inzetten voor die straat, die buurt en die wijk.
