Woonmeij besloot waar voorganger Huis & Erf al jarenlang eigenlijk niet omheen kon: er komt geen ingrijpende renovatie van de woningen in de Hoevenbraak in Schijndel. āHart voor Schijndelā wijdt de slag in het gezicht van de Hoevenbrakers aan diverse zachte heelmeesters.
De charmant ogende woningen dateren van vlak na de oorlog en voldoen al enkele decennia niet meer aan de minimale eisen op het gebied van wooncomfort. En dan hebben we het nog niet gehad over het energieverbruik: de huizen moeten het doen met label F. āExtreem energieverspillendā is de betekenis van dat op een na beroerdste label.
Historisch
Het toenmalige Huis & Erf bedacht een jaar of tien geleden al dat de huizen zouden moeten worden gesloopt en vervangen door nieuwe huizen. De plannen waren mooi, want het bleven twee-onder-een-kappers. En de huur zou wel hoger worden, maar dat konden de huurders terugverdienen met een fors lagere energierekening. Verbazing alom toen de bewoners zich tegen het verbeteren van woongenot verzetten. Ze kregen daarbij steun van de SP. Die partij voerde vooral het historische karakter van de huizen als argument aan om af te zien van sloop.
De toenmalige directeur trok zijn nieuwbouwplan met een verbazingwekkend gemak in en beloofde renovatie. Daarna trok de, toen Schijndelse, wethouder Eus Witlox de wijk in om de bewoners beloften te doen. Dat leidde destijds, een jaar of wat voor de fusie, nog tot een aanvaring in de gemeenteraad met de PvdA: de wethouder was vergeten dat de gemeente helemaal niet over nieuwbouw of renovatie gaat. Daar gaat de woningcorporatie nog altijd zelf over.
Stinkende wonden
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, blijkt nu. De zachte heelmeesters zijn Woonmeij (Huis & Erf), Witlox en de SP.
De corporatie had natuurlijk nooit moeten beloven dat er een ingrijpende renovatie komt. De kosten daarvan zijn bijna even duur als nieuwbouw, laat de directie nu weten. De wethouder had nooit beloften moeten doen, want die is niet de baas over de portemonnee van Woonmeij. En de SP had het handiger moeten aanpakken: de partij had een poging moeten wagen de woningen op de gemeentelijke monumentenlijst te plaatsen. In plaats daarvan werd gekozen voor spandoeken en protestborden.
Knopen tellen
Staan de bewoners nu met lege handen? Dat hoeft niet. āHartā adviseert de Hoevenbrakers met klem om de optie van nieuwbouw opnieuw te bezien. De huizen zijn ongeveer zeventig jaar oud en dat heeft voor de bewoners alleen een extreem lage huur als voordeel. Dat voordeel wordt grotendeels of geheel teniet gedaan door de stookkosten.
Tel uw knopen, bewoners. Een echte renovatie komt er niet. De magere versie is slechts uitstel van executie, want uiteindelijk zijn alle corporaties verplicht om woningen energieneutraal te maken. Dat kan in het geval van deze oude huizen alleen als ze worden gesloopt en vervangen voor nieuwbouw.
Wees wijs: vraag of eis nieuwe huizen die energieneutraal zijn. En geniet over een tijd van eigentijds wooncomfort zonder stookkosten. Wij van āHartā zouden het wel weten.