Immigratie is het thema van de verkiezingen van vandaag. Dat thema slaat vast ook aan in Meierijstad.
Vandaag zijn de verkiezingen voor de Tweede Kamer. En hoe belangrijk onderwijs, zorg, herstel van vertrouwen in overheid en politiek en klimaatverandering ook zijn: hét thema is immigratie. De algemene teneur: we laten in Nederland te veel mensen uit buitenlanden toe.
Geschiedenis
Hoewel veel aandacht uitgaat naar asielzoekers, wordt het leeuwendeel van de instroom veroorzaakt door arbeidsmigranten. Zeker in Meierijstad.
Dat is niet iets van de laatste jaren. In de jaren zestig waren het bewindslieden van KVP (opgegaan in CDA) en VVD die de deuren openzetten voor onder anderen Italianen, Spanjaarden, Portugezen, Grieken, Marokkanen en Turken.
Die partijen verzuimden om goede zorg en huisvesting te regelen. Om het over het bevorderen van integratie maar helemaal niet te hebben. Het waren de partijen aan de linkerkant die zich er druk om maakten. Het leidde ertoe dat links Nederland door veroorzaker rechts Nederland verantwoordelijk werd gehouden voor de multiculturele samenleving en het vermeend mislukken daarvan.
Het is een beetje alsof uw buurman tot diep in de nacht een luidruchtig feest viert en de dag daarna bij u klaagt over geluidsoverlast.
Arbeidsmigranten
Hart is sinds jaar en dag trouwens kritisch over de enorme aantallen arbeidsmigranten. De partij vindt ‘Ze doen werk wat wij niet willen doen’ een argument van niks. In de eerste plaats gaat het vaak om werk dat ons land niet beter maakt, want wie zit er nou te wachten op die enorme logistieke dozen? Maar belangrijker: is het netjes om anderen werk te laten doen wat wij te vies, geestdodend, slecht betaald of onveilig vinden?
En dan vergroten arbeidsmigranten ook nog eens de druk op de woningmarkt, gezondheidszorg en onderwijs.
Asielzoekers
Dan de asielzoekers. Hier geldt dat het beschaafd is om échte vluchtelingen op te vangen. En dat Nederland kordaat moet zijn als het om de zogeheten ‘veilige landers’ gaat. De afgelopen twaalf jaar is van dat laatste weinig gebleken.
Hart is trots dat Meierijstad solidair is met andere gemeenten en haar verantwoordelijkheid neemt. Wie niet meewerkt aan de opvang, naait immers andere gemeenten. En gelukkig komt de vrees voor overlast, in ieder geval in Meierijstad, in de praktijk niet uit.
Asielzoekers die hier mogen blijven, heten statushouders. Het valt niet te ontkennen dat zij de woningnood vergroten. Het Rijk stuurt regelmatig berichten naar gemeenten over hoeveel zij er nu weer een dak boven het hoofd moeten bieden. Hart neemt er kennis van en stelt vast dat statushouders moeten aansluiten in de rij – we vertikken het om soorten woningzoekenden tegen elkaar uit te spelen.
En verder vindt Hart dat er behalve het thema immigratie andere onderwerpen zijn die er toedoen. De groeiende kloof tussen arm en rijk, de woningnood, de klimaatverandering en het slinkend vertrouwen in overheid en politiek.