zondag
22 dec
Het voorstel van ‘Hart voor Schijndel’ om de zeggenschap van inwoners te vergroten bij raadsbesluiten begint post te vatten binnen het College, de raad en de ambtenarij. Dat bleek gisteren tijdens een boeiende avond in Sint-Oedenrode.
Hart was vooraf behoorlijk sceptisch over de avond. Dat komt omdat het College het vertikt om een visie te ontwikkelen op burgerparticipatie. ‘Laat u verrassen’, adviseerde burgemeester Kees van Rooij de mokkende fractie van Hart. We stelden aan het slot van de avond vast dat we inderdaad blij verrast zijn. Complimenten aan de organisatoren. Maar we zijn ook bevestigd in ons standpunt dat er wel degelijk een visie over burgerparticipatie moet komen.
Samen beslissen
Hart pleit er al sinds jaar en dag voor dat College en raad zich in hun besluiten wat vaker beperken tot het stellen van kaders. En dat ze het lef hebben om belanghebbenden samen te laten beslissen wat er binnen die kaders moet gebeuren.
De bemoeienis van de gemeente blijft bij dat proces groot. Zo bewaakt de gemeente dat alle belanghebbenden meedoen of in ieder geval zijn vertegenwoordigd. Ook houdt de gemeente als procesbegeleider in de smiezen dat niet de grootste monden, hoogstopgeleiden of de dikste portemonnees het voor het zeggen hebben. Een derde taak is dat de gemeente op verzoek kennis inbrengt. ‘Dus u wilt de huishoudelijke hulp in uw wijk door vrijwilligers laten verzorgen om zo de onderlinge band te versterken? Dan zijn hier de wettelijke regels waaraan die hulp moet voldoen.’
Blij verrast
We zijn blij verrast met het nieuwe processchema dat gisteren door de ambtelijke organisatie werd gepresenteerd. Daarin krijgt de gemeenteraad wat vaker niet het laatste woord, maar juist het eerste. Wat ons betreft gaat dat eerste woord vooral over de kaders. Bij wijze van voorbeeld: vooraf stelt de raad dat er voor de dagbesteding in kern a bedrag x beschikbaar wordt gesteld, voor welke doelgroepen die dagbesteding geldt en aan welke basisvoorwaarden de activiteiten moeten voldoen.
Daarna mogen dorpsraad, lokale leden van de seniorenraad, vrijwilligers en deelnemers van de dagbesteding samen besluiten wat ze waar en wanneer gaan doen. De raad accepteert elke uitkomst, zolang die maar binnen de kaders valt en is verzekerd dat iedereen die mee wilde praten mee kón praten. ook moeten alle deelnemers aan die gesprekken samen tot een gezamenlijk besluit komen.
Voorkant
In deze aanpak staat de gemeenteraad niet buiten schot, maar verplaatst haar werk zich van besluiten nemen aan het slot van een ambtelijk en bestuurlijk traject naar de start: vaststellen wat er in hoofdlijnen wenselijk en nodig is en daarna inwoners besluiten laten nemen. De gemeente staat in deze aanpak niet op afstand, maar is juist nabij. Ambtenaren treden op als procesbegeleider en leverancier van kennis.
Het is een aanpak die recht doet aan de toenemende roep om invloed en zeggenschap. Tegelijkertijd vermindert hierdoor het gemok over de politiek ‘die doet wat ze zelf wil en niet naar de mensen luistert’. Ook fijn: burgers nemen verantwoordelijkheid over hun directe leefomgeving.
Aanzet
Als deze aanpak wordt uitgewerkt en uiteindelijk ingevoerd, zou Meierijstad zomaar het paradepaardje van de politieke burgerparticipatie kunnen worden in Nederland. En is er ondanks de weerzin daartegen bij het College werkenderwijs een dijk van een visie ontwikkeld. Hart is trots dat ze daartoe de eerste aanzet mocht geven.
De visie van Hart op politieke burgerparticipatie is vastgelegd in het boekje ‘De democratie van de straat’.
