zondag
22 dec
Meierijstad kwam niet verder dan de halve finale van de wedstrijd ‘Meest toegankelijke gemeente’. Hart is er niet verdrietig over. Dat komt onder meer door de ontoegankelijkheid van het splinternieuwe RAADhuis in Schijndel.
Meedoen is belangrijker dan winnen, lijkt wethouder Rik Compagne (Inclusie, Hier) te vinden. In een filmpje over de wedstrijd zei hij tegen Wilrin Jelwal en Eva Eikhout (samen met de wethouder te zien op een foto van een still uit de film) dat de gemeente meedoet om te kunnen leren. Want een beoordeling door een jury levert altijd goede adviezen op. Hart vindt het oprecht een mooie gedachte.
Volwaardig meedoen
Te leren valt er altijd. Zeker omdat het er niet alleen om gaat dat mensen met een beperking volwaardig meedoen in onze samenleving, het geldt volgens de wethouder ook voor mensen met wat voor religie, geaardheid, sekse of afkomst dan ook.
En dan heeft dat meedoen ook nog eens betrekking op onderwijs en ontwikkeling, de thuissituatie, werk en inkomen, vrije tijd, vervoer, welzijn, gezondheid en ondersteuning. Blijkbaar doen de finalisten het op die gebieden beter. Dat zijn Zwolle, Hardenberg, Harderwijk, Oude IJsselstreek en Stein.
Hart vindt het al best mooi dat onze nog jonge gemeente het tot de halve finale schopte. Het verbaasde ons zelfs een beetje – ons idee voor openbare toiletten is door Compagne immers niet bijzonder enthousiast omarmd. Sterker: er was een raadsmeerderheid voor nodig om de wethouder te dwingen deze voorziening te regelen.
RAADhuis niet toegankelijk
En dan moeten we het nog hebben over de jongste gemeentelijke accommodatie, het RAADhuis in Schijndel. We richten ons via deze site direct tot Compagne, waarvan we weten dat hij een trouw lezer is: beste wethouder, wilt u zich met collega Coby van der Pas (Gemeentelijke gebouwen, CDA) alstublieft eens buigen over de toegankelijk van dat onlangs verbouwde pand?
[tekst gaat verder onder de foto]
De fractie van Hart streek er afgelopen woensdag neer voor een vergadering en stuitte meteen op een probleem. Eén van de fractieleden heeft een scootmobiel en daar is dat gebouw niet op berekend.
Vast in lift
Niet alleen is hier en daar een hoek te eng, scootmobiels passen niet in de lift. Een Schijndelaar ontdekte dat enkele weken geleden al – hij kwam vast te zitten in de liftdeuropening.
We hopen dat meneer op korte termijn geen nieuw paspoort of zo nodig heeft, want de gemeentelijke balie heeft een plekje gevonden aan het einde van een trap. Meneer kwam trouwens voor de kunst en die heeft hij dus niet kunnen bewonderen.
Dat dit soort problemen bij een oud en nog niet gerenoveerd gebouw voorkomt is vervelend, maar valt nog enigszins te begrijpen. Maar potjandorie, de verf op de kozijnen van het RAADhuis is bij wijze van spreken nog nat.
Werk aan de winkel, wethouders.
RAADhuis: mooi en omstreden
Het RAADhuis is mooi, erkent Hart. Maar zelfs als het gebouw wel toegankelijk was voor mensen met een beperking, heeft de partij er wel wat op af te dingen.
Hart stemde destijds tegen de bestemming die het gebouw nu heeft. Het liefst hadden we gezien dat het pand nog altijd de werkplek was voor gemeenteambtenaren.
Toen we dat niet voor elkaar kregen, pleitte Hart voor appartementen op die plek. ‘Verkoop de boel aan een projectontwikkelaar of Woonmeij – dan levert het ook nog wat op.’ Hart kreeg er de handen niet voor elkaar, maar kreeg wel geregeld dat er een parkje achter het gebouw kwam.
[tekst gaat verder onder de foto]
Het zogeheten ‘pocketpark’ achter het Raadhuis in Schijndel.
Nu is het een ontmoetingsplek, bibliotheek, kunstopslag en gemeentelijke balie. Met die functie concurreert het RAADhuis met ’t Spectrum even verderop. Dat kán niet goed aflopen.
Sowieso zien we de bibliotheek liever elders. Daarin worden we ondersteund door het adviesbureau dat eerder in opdracht van de gemeente een plan maakte voor het centrum van Veghel. De adviseur liet destijds weten dat een bibliotheek geen bijdrage levert aan de gewenste reuring in een dorpscentrum.
En nee, we hebben niks tegen bibliotheken. We willen slechts dat boeken worden uitgeleend waar de lezers zijn: op scholen, in instellingen waar senioren zijn en in buurthuizen.
