Nu pas komen we toe aan minderheden

En ineens zijn er overal om ons heen mensen met seksuele voorkeuren en genders waarvan we tot voor kort het bestaan niet kenden. Is hier sprake van aanstelleritus? Deel 5 van een serie vol optimisme.

Er gaat bijna geen week voorbij of een BN’ers wordt ontmaskerd als een dader van aanranding, verkrachting of extreem grof en onbeschoft gedrag. Hoe komt het toch dat zo veel mensen zich ineens misdragen?

Het antwoord: het wangedrag neemt waarschijnlijk niet toe, de acceptatie ervan neemt af.

Piramide

Het komt allemaal door Maslow. Zijn bekende piramide maakt duidelijk dat mensen pas toekomen aan zaken als erkenning, waardering, ethiek en moraal als aan andere, meer basale behoeften is voldaan.

[tekst gaat verder onder het schema]

De piramide van Maslow. Bron: J.Finkelstein/Wikipedia

Het is waar dat veel mensen kampen met gebrek aan geld, voedsel en huisvesting. Maar wat echt ook waar is: die groep krimpt wereldwijd. En dus zijn er alsmaar meer mensen die ruimte in hoofd en hart hebben om zich over andere zaken druk te maken. Over seksueel misbruik en andere vormen van grensoverschrijdend gedrag bijvoorbeeld.

Zo bezien is elk bericht over een Ali B, Marco Borsato en Matthijs van Nieuwkerk goed nieuws. Het gaat steeds weer over mensen die niet langer accepteren wat tot voor kort onder de pet bleef en nog langer geleden gewoon werd gevonden.

Voorkeuren

Het tegenovergestelde is vanwege diezelfde oorzaak ook waar: wat gewoon hoort te zijn, werd eeuwenlang raar en zelfs onwenselijk gevonden. Waarbij we het hebben over seksualiteit en gender.

De laatste jaren maken we kennis met seksuele voorkeuren en genderidentiteiten waarvan velen het bestaan niet eerder kenden. Het resulteert in een afkorting die alsmaar langer wordt: LHBTQI+. En uiteindelijk in alsmaar meer acceptatie.

Ander voorbeeld. Zijn ADHD, ADD en andere ‘disorders’ modegrillen? ‘In mijn jeugd kwam dat niet voor’, beweren ouderen nogal eens. Jawel hoor. Het is te danken aan voortschrijdende welvaart en beschaving dat er tijd en geld is voor wetenschappelijk onderzoek en daarmee tot de ontdekking van deze afwijkingen of, zo u wilt, persoonskenmerken.

Zwarte Piet

Vooruit, nog één voorbeeld. Mensen van kleur vonden Zwarte Piet altijd al een onaangenaam fenomeen. Het is dan misschien niet racistisch bedoeld, maar het werd en wordt wel zo gevoeld. Om het aan de kaak te stellen is zelfbewustzijn nodig. Dat is er de laatste jaren meer dan daarvoor. Dat is winst.

‘Zwarte Piet is nu eenmaal zwart’, zei premier Rutte ooit. Enkele jaren later begon hij er zelf in een interview opnieuw over. ‘Ik heb me vergist. Ik wist niet dat het zo veel mensen pijn doet.’ Hij kwam tot die ontdekking na gesprekken met kinderen van kleur die de sinterklaastijd vreselijk vinden.

Toiletten

In een moordend tempo komt de Nederlandse samenleving (en ook daarbuiten) toe aan het herkennen en erkennen van minderheden. Waarbij we moeten aantekenen dat iedereen wel tot een minderheid hoort.

Ook in Meierijstad is inclusie een belangrijk thema. Het besef dat duizenden Meierijstedelingen vanwege chronische ziekten of handicaps aangewezen zijn op een openbaar toilet was tien jaar geleden ondenkbaar.

Nu nog even die dingen realiseren.