zondag
24 nov
Erpenaar Marijn Pennings noemt Omnipark Erp op Facebook ‘de kleren van de keizer’ en krijgt veel bijval. Ook van Hart.
Geen politieke partij die tegen Omnipark Erp is. In de eerste plaats zorgt het plan ervoor dat diverse problemen in één keer worden opgelost. Denk daarbij aan waterberging en de huisvesting van verenigingen.
Op de tweede plaats is het plan het resultaat van goede samenwerking van verenigingen en inwoners van Erp. Zeg daar maar eens nee tegen. En op de derde plaats maken partijen zich, met de verkiezingen in het vooruitzicht, niet populair door tegen te stribbelen.
‘Concreet plan’
En toen was daar het stuk van Marijn. Hij heeft een reeks kritische vragen, zoals over de kosten. De reacties zijn vooral positief aan zijn adres. ‘Het kost veel geld’, schrijft iemand. ‘De burgers moeten het betalen via belastingen.’
In de advertentiebijlage ‘5 jaar Meierijstad’ noemt wethouder Coby van der Pas (Sport, CDA) het Omnipark nu al een succes. Volgens haar ligt er dankzij het ‘doorzettingsvermogen van alle partijen […] een concreet […] plan’.
[tekst gaat verder onder de foto]
Uit de advertentiebijlage van het College: ‘een concreet en door ieder gedragen plan’.
Dat is bezijden de waarheid. Wat zeggen we: juist het tegendeel is het geval. De zorgen van Marijn over de financiële haalbaarheid worden namelijk gedeeld door de gemeenteraad én het College. Mooier kunnen we het niet maken: niemand weet nog waar de miljoenen vandaan moeten komen.
‘Denkrichting’
Als gevolg daarvan heeft het College geen ‘concreet plan’ ingediend bij de gemeenteraad, maar een ‘denkrichting’. De raad besloot niets minder en vooral niets meer dan dat het fijn zou zijn als het Omnipark er komt.
‘Ik krijg steeds meer het gevoel van de kleren van de keizer’, schrijft Marijn. En zo is het maar net.
Hart wil oprecht dat het Omnipark er komt en weet, net als alle andere partijen, niet waar het van betaald moet worden. Daarom schrijven we in het verkiezingsprogramma ‘Van betekenis’ over een inspanningsverplichting.
[tekst gaat verder onder de afbeelding]
Zo ziet het er nu uit.
We beloven dat we ons stinkende best doen om het voor elkaar te krijgen. Daar heeft Erp meer aan dan de belofte dat het park er komt zonder te weten hoe. Overigens leert de ervaring dat zo’n inspanningsverplichting bij Hart nogal eens leidt tot resultaat. Wie precies wil weten wanneer en hoe het allemaal mis ging: in het kader hieronder een chronologische uiteenzetting.
Dossier Omnipark: ‘We hopen op geld uit de Erpse gemeenschap’
Hart beet zich vast in ‘dossier Omnipark’. Een overzicht van het doen en laten van de partij.
Oktober 2019: Hart stelt, net als deze week Marijn op Facebook, kritische vragen over de jaarlijkse kosten. De reactie: ‘Dat moet ik nog eens laten uitrekenen’. Lees: ‘Wat mag Omnipark Erp per jaar kosten?’
November 2019: Hart stelt voor geld vrij te maken op de begroting voor het Omnipark en krijgt daarvoor vanuit de raad weinig bijval. Lees: ‘Erp en Boschweg onzeker van plannen’.
December 2019: ‘Zeg toch gewoon hardop dat het er bij nader inzien financieel gewoon niet afkan’, zegt Hart tegen het College. Lees: ‘Wordt Erps Omnipark Komt-Nie-Park?’
Januari 2021: In een poging om Omnipark betaalbaar te houden laat de VVD een proefballonnetje op. Als we de sportclubs uit Boerdonk en Keldonk nou eens naar Erp sturen? Hart slaat alarm. Lees: ‘Voetballers Boerdonk en Keldonk naar Erp?’
Maart 2021: de gemeenteraad stemt voor het streven naar realisatie van Omnipark. Ook wordt besloten dat de nieuwe raad maar moet zien waar het geld vandaan moet komen. Wethouder Van der Pas bekent dat er ‘de nodige zorgen zijn over de financiële haalbaarheid’. Ze hoopt op ‘bijdragen vanuit de gemeenschap van Erp’. Lees: ‘Na Coby de zondvloed’.
April 2021: Hart stemt tandenknarsend in met de denkrichting. Met tegenstemmen komt er immers zéker geen Omnipark. Hart sleept er nog wel het besluit uit dat in afwachting van het nieuwe park er alvast nieuwe kleedlokalen komen voor voetbalvereniging Erp. Lees: ‘Hart zegt ja tegen slecht voorstel’. En: ‘Omnipark, zo heten onze kleedkamers’.
