zondag
22 dec
De tip van de week van Hart: stap zo nu en dan eens uit uw bubbel van gelijkgestemden en luister naar wat mensen in andere bubbels te vertellen hebben. Mirjam van Esch liet zich informeren over de vermeende voordelen van Roundup.
We noemen het Roundup, zodat niet-ingewijden snappen waar we het over hebben. Maar we moeten het feitelijk glyfosaat noemen. Zo heet het spul dat met name in de landbouw wordt gebruikt om onkruid te bestrijden.
Kankerverwekkend
Dat is wettelijk toegestaan, maar het gebruik is tegelijkertijd bijzonder omstreden. Het spul wordt beschouwd als kankerverwekkend voor mensen en ook nog eens slecht voor flora en fauna.
Wat de vorige zin betreft: het hangt af van je bubbel hoe je die opschrijft. Wij zouden, bekennen we, schrijven: ‘Het spul is kankerverwekkend’. Leden van een andere bubbel zouden mogelijk schrijven: het gewasbeschermingsmiddel wordt geframed als kankerverwekkend.
Ralf Bodelier
Hoe dan ook, Mirjam las afgelopen zaterdag een column in het dagblad FD. Columnist en filosoof Ralf Bodelier legde uit waarom glyfosaat in de akkerbouw volgens hem aanvaardbaar is.
Altijd handig als je iemand in de partij hebt met connecties. Steunfractielid Wesley Maurix bracht Mirjam in contact met Bodelier en dat leidde gisteren tot een boeiend telefoongesprek. En nee, Mirjam is niet ineens van haar geloof gevallen.
Het gemeenteraadslid hoorde hoe volgens de filosoof met ‘Roundup’ wordt voorkomen dat boeren vaker naar nog smeriger spul grijpen. Daarnaast stelt Bodelier vast dat het bestrijden van onkruid ondanks terechte bezwaren deugt: het zorgt ervoor dat er meer voeding van een hectare komt – hoe intensiever landbouwgrond wordt gebruikt, hoe minder natuur we moeten opofferen voor nieuwe akkers.
Mirjam had voor het gesprek op Facebook al melding gemaakt van de column van Bodelier. Dat leidde direct tot een boeiende botsing van bubbels. Hieronder een greep uit de reacties.
[Tekst gaat verder onder afbeeldingen van Facebook-berichten]
Hoewel de standpunten in openbaarheid zijn gedaan, hebben we de namen en foto’s van de afzenders zwart gemaakt – akkoord gaan met plaatsing op Facebook is niet hetzelfde als ongevraagd een gastrol krijgen op de website van Hart.
Hart is dol op gesprekken met andersdenkenden. Zowat wekelijks appen, mailen of bellen we belangen- en bewonersgroepen waarvan we denken dat ze een andere mening hebben dan wij. Dat levert altijd wat op. In het minst begrip voor wie ‘er anders inzit’ en in het verstrekkendste geval verandering van mening. En vaak iets er tussenin.
Openbare ruimte
Of we onze mening over glyfosaat moeten bijstellen? ‘Geen idee nog’, vindt Mirjam. ‘Feit is dat we dankzij het gesprek met Bodelier en de reacties op Facebook over veel meer informatie en standpunten beschikken. Dat is altijd goed.’
Resteert de vraag of Hart spijt heeft van die motie van destijds, het voorstel om bij het beheer van de openbare ruimte af te zien van glyfosaat. Nee dus. Mirjam: ‘Dat ging over de bestrijding van onkruid in plantsoenen en in bermen. Da’s toch geen landbouwgrond?’ Bodelier is het daar trouwens helemaal mee eens: buiten akkers gebruik je dat spul niet. Als de overlast echt te groot wordt, injecteer je onkruid met heet water of kies je voor afbranden.
