donderdag
21 nov
Raadsleden worden geconfronteerd met een wijziging van een Schijndels bestemmingsplan, nog voor het formeel wordt ingediend.
Het gaat om plan Looijerij. En voor wie Hart meent te moeten wijzen op een schrijffout omdat de straat toch echt Looierij heet: de initiatiefnemers hebben van die i een ij gemaakt, niet Hart.
Stevige kritiek
Vanuit de omgeving is er stevige kritiek op het bouwplan en de raad wordt in die weerstand betrokken. Zo werden enkele raadsleden, onder meer van Hart, door buurtbewoners uitgenodigd om aan een keukentafel te luisteren naar tientallen bezwaren.
Daarnaast sprak een omwonende in tijdens de beeldvormende avond van afgelopen donderdag. Apotheek Boots (foto, bron: Google Maps) deelde haar zienswijzen gisteren via het raadsinformatiesysteem met de volksvertegenwoordigers.
Hart laat pas weten wat ze van het bestemmingsplan vindt als het college het indient bij de gemeenteraad. Het is zinloos om voor die tijd al stampei te maken. Want wie weet, passen burgemeester en wethouders het plan wel rigoureus aan op de kritiek. Of weerleggen ze de kritiek met steekhoudende argumenten. Dan was alle bemoeienis van de raad voorbarig.
Laatste woord
Hart waardeert de betrokkenheid die omwonenden en andere betrokkenen aan de dag leggen bij omgevingsdialogen en reacties die als zienswijzen worden gegeven op het concept van een bestemmingsplan. Maar raadsleden zouden in die fase nog niet in actie moeten komen, vindt Hart.
Hart-fractievoorzitter Mirjam van Esch: ‘Bij een bestemmingsplanwijziging heeft de raad niet het eerste, maar het laatste woord. Een initiatiefnemer dient een plan in en ambtenaren bezien dan hoe kansrijk dat voorstel is. Als dat niet het geval is, krijgt zo’n initiatiefnemer de kans het aan te passen.’
‘Daarna volgt overleg met omwonenden en andere belanghebbenden. Dat gebeurt bij de zogeheten omgevingsdialoog. De initiatiefnemer presenteert aan die omwonenden het plan, luistert naar de reacties en maakt daarvan een verslag. Stap drie is dat het college zich buigt over het plan. Daarbij lezen burgemeester en wethouders ook dat verslag.’
Breed beeld
Als ook die hobbel is genomen, komt de gemeenteraad aan bod. ‘De raad heeft dan een compleet beeld. Ze buigt zich over het plan, de visie van het college en de mening van de omwonenden en andere belanghebbenden. Dit brede beeld maakt het mogelijk een goed besluit te nemen’, aldus Mirjam.
‘De raad moet haar plek kennen’, vindt ze. ‘Tot een bestemmingsplan wordt ingediend is het aan omwonenden en andere betrokkenen om zich te roeren. De raad neemt later kennis van het plan en van de complimenten en kritiek. Tot die tijd houden we ons afzijdig. We hopen dat de betrokkenen dat begrijpen.’
