maandag
23 dec
Primeur: Meierijstad gaat zich positioneren als de gemeente van agrifood. Daarmee stelt de gemeente de industrie van Veghel, een van de dertien kernen in de gemeente, centraal.
Ergens in de loop van dit najaar worden de plannen van het College op het gebied van citymarketing bekendgemaakt. ‘Hart voor Schijndel’ krijgt in de gaten welke kant het opgaat en wordt er niet vrolijk van. Maar voor we ingaan op wat ze op het gemeentehuis bedenken, eerst even wat er vooraf ging.
Eigen smoel
De nieuwe gemeente is feitelijk niks meer dan een organisatorische eenheid – wij van ‘Hart’ vinden dat het onmogelijk is om daar één gewenst imago voor te ontwikkelen. We kunnen maar twee manieren bedenken om dat voor elkaar te krijgen en die manieren vinden we allebei niks.
Manier één: een presentatie waarin verschillende facetten van onze gemeenschap tot uitdrukking komen. Dat wordt niks. Onze citymarketeer vindt dat gelukkig ook. Ze liet tijdens een presentatie al eens weten dat we het lef moeten hebben om te kiezen. Zoals ze dat in de hoofdstad van Litouwen deden.
Kiezenu
Dat brengt ons bij manier twee. Een keuze maken en zo’n keuze zal inwoners van nogal wat dorpen ongelukkig maken. Dan gaan we bijvoorbeeld roepen dat Meierijstad de gemeente is van kunst, kaarsen en klompen. Leuk voor Schijndelaren, maar in Boerdonk, Veghel of bijvoorbeeld Nijnsel hebben ze daar niks mee. Met zo’n keuze ontkennen we die dorpen. Dat is lomp en zorgt voor chagrijn.
De citymarketeer vertelde destijds dat Berlijn, Amsterdam en Eindhoven ook gekozen hebben – maar die gemeenten zijn geen club van dertien dorpen. En dus gaat dat kiezen voor Meierijstad niet op.
Onmogelijk
Het leidt tot de conclusie dat het onmogelijk en trouwens ook onwenselijk is om Meierijstad als geheel op de kaart te zetten. Meierijstad is niks meer dan een organisatorische eenheid van een burgemeester, ruim 500 medewerkers, tientallen raadsleden en veel te veel wethouders.
Laat de gemeente zich bij buitenstaanders op de kaart zetten als een organisatie die bijvoorbeeld industriegrond verkoopt. En laat het daarbij, stellen we voor. De promotie van de dorpen kan prima worden overgelaten aan actieve ondernemers en inwoners van die kernen. Sint-Oedenrode laat momenteel zien hoe je zoiets doet. Steun van de gemeente is daarbij welkom.
Citymarketeer
Dan nu onze primeur. Die gaat over welke kant het opgaat met de citymarketing. Hidde Hoetink is relatiebeheerder bij de ZLTO en schrijft zijn mond voorbij in een blaadje van de afdeling Veghel-Meierijstad (rare naam, inderdaad) van die agrarische belangenorganisatie. Hij laat in ‘Van Aa tot ZLTO’ weten dat hij blij is dat de citymarketeer van de gemeente zo goed begrijpt dat het in Meierijstad draait om agrariërs.
Citaat: ‘De bedrijven langs het kanaal zijn indertijd gevestigd aangezien het agrarisch achterland alles bood wat ze nodig hadden. Het is altijd fijn om te horen dat beleidsmakers dit ook weten. De citymarketeer, degene die de nieuwe gemeente een gezicht zal geven, van Meierijstad is hier goed van doordrongen’.
Door het stof
Tel daarbij op dat een bijeenkomst voor jongeren over de positionering van Meierijstad wordt georganiseerd door een bureau dat gespecialiseerd is in agrarische communicatie en u weet het wel: Meierijstad gaat zich profileren als gemeente van agrifood. Dat dit op geen enkele manier aansluit bij de kernen Schijndel (ambachtsdorp, kunst, gemeenschapszin) en Sint-Oedenrode (natuur, horeca), moeten de inwoners daar op de koop toenemen.
Nog dit jaar worden de marketingplannen bekendgemaakt.
