Een nipte meerderheid van de gemeenteraad wil dat er openbare toiletten komen in de centra van Veghel, Sint-Oedenrode en Schijndel. De jarenlange inzet van Mirjam van Esch is beloond.
De afgelopen dagen maakte Hart-gemeenteraadslid Mirjam met fractiegenoten diverse keren lijstjes van verwachte voor- en tegenstemmen. ‘Het zal er om hangen’, was steeds de conclusie.
Grondverf
Gisteravond stemden zeventien raadsleden voor het voorstel ‘Hoge nood’ van Hart, PvdA en Gemeentebelang om de openbare wc’s op te nemen in de kadernota, zeg maar het stuk waarmee de begroting voor volgend jaar in de grondverf wordt gezet.
De tegenstand was steeds groot en vaak gebaseerd op gebrek aan kennis over de nieuwste generatie openbare toiletten. Die zijn namelijk betaalbaar, hufterproof, zelfreinigend en ze brengen ook nog eens lage onderhouds- en beheerkosten met zich mee.
[Tekst gaat verder onder de foto]
Zo komen ze er ongeveer uit te zien.
Daar komt nog eens bij dat ze voor pakweg negenduizend Meierijstedelingen van groot belang zijn. Het zijn mensen die door specifieke handicaps of ziekten onverwacht en op dat moment snel naar het toilet moeten.
En nee, die kunnen niet terecht bij winkels en horecazaken. Of ze zijn er als niet-klant niet welkom, of de rolstoel is te groot of de hoge nood dient zich aan na sluitingstijd van die zaken.
Uiteindelijk waren alleen VVD, CDA en Hier tegen. Mazzeltje: één christendemocraat en twee fractieleden van Hier waren afwezig. En zo kreeg het voorstel een meerderheid van zeventien stemmen. Vijftien raadsleden stemden tegen.
Wrange nasmaak
Hoe blij Hart ook is dat het voorstel ‘er door’ is, Mirjam houdt een wrange nasmaak over aan het stemgedrag van Hier. ‘Juist die partij geeft vanaf de start van Meierijstad hoog op van inclusie, dat iedereen dus mee moet kunnen doen’, blies ze na afloop van de raadsvergadering bij haar fractiegenoten stoom af.
Dat niet alleen: Hier-raadslid Peter Verbraak (gisteren afwezig) wilde in eerste instantie zélf een voorstel indienen om op de nieuw te ontwikkelen Markt in Sint-Oedenrode zo’n openbaar toilet te plaatsen. Hij zag daarvan af omdat Hart zich hier al jaren voor inzet en gunde die fractie daarom de eer.
Van een partner werd Hier onverwacht een tegenstander. ‘Ontluisterend’, vatte Mirjam na afloop de bijdrage van fractievoorzitter Mari van Aalsvoort van Hier samen. ‘Het is een goed voorstel, maar ik mis het totaalplaatje’, zei hij. Mirjam: ‘Geen idee wat ik me daarbij moet voorstellen’.
Schouw afwachten
Wethouder Rik Compagne is partijgenoot van Van Aalsvoort en ontraadde het voorstel. Volgens hem moeten we eerst een schouw afwachten. Dan gaan leden van Stichting Toegankelijk Meierijstad met de gemeente bekijken hoe toegankelijk horecazaken en winkels zijn. Mirjam wees er tijdens de vergadering fijntjes op dat juist die stichting ‘de grootste fanclub van dit voorstel’ is. En dat die gelegenheden vaak niet rolstoeltoegankelijk zijn en sowieso niet 24 uur per etmaal open.
Ondanks de tegenvallende reactie van de wethouder en raadsleden van Hier overheerst bij Mirjam, de rest van Hart, Gemeentebelang en PvdA de vreugde. Duizenden mensen die nu de deur niet uit durven, komen we over een poos tegen op de marktpleinen van de grote kernen. Fijn.
Mirjam weet waarover ze het heeft
De presentatie van het voorstel over de openbare toiletten kreeg een persoonlijk tintje. Mirjam van Esch vertelde over haar aan MS overleden man.
‘Ik ben nu al meer jaren ‘weduwe van’ dan ‘vrouw van’. Maar heel wat jaren was ik vrouw van Jan’, begon Mirjam haar betoog. ‘En naast dat ie mijn liefde van mijn leven was, had hij MS. En was hij het grootste deel van ons leven samen, rolstoelafhankelijk.’
‘Waarom deze persoonlijke opening: ik voel nu nog wat voor een stress hij en wij samen hadden, als we ergens naartoe gingen. Omdat we ergens moesten zijn, of gewoon voor de gezelligheid. En dat we dan niet wisten of hij van het toilet gebruik kon maken.
‘Voorzitter en collega raadsleden, ik hoop dat u het niet herkent. En ik hoop dat u het nooit mee hoeft te maken. Want als je leven bestaat uit “is er in de buurt een toilet waar ik met de rolstoel naar toe kan” dan word je, en worden je partner, familie en vrienden, behoorlijk beperkt in je welzijn.
‘En o ja, die stress hadden we eigenlijk alleen in Nederland. Vanaf Maastricht, Schiphol of de boot naar het Verenigd Koninkrijk kon ik geruststellende tripjes en reizen regelen, zonder zorgen om een openbaar en voor Jan toegankelijk toilet.’