maandag
23 dec
Het lukt het College maar niet om de prestaties binnen het sociaal domein op niveau te krijgen. Maar liefst 41 procent van de beleidsdoelen op dit gebied zijn in 2018 niet gehaald.
Het is een goed gebruik dat de gemeenteraad een begroting voor het volgend jaar goedkeurt, dat het College de daarin opgenomen plannen uitvoert en een jaar later trots vertelt wat er allemaal is gedaan en eerlijk opbiecht wat er niet lukte. Die verantwoording over 2018 viel afgelopen week bij de gemeenteraad op de digitale mat en een eerste inventarisatie leert dat er hard is gewerkt.
148 voornemens
We telden maar liefst 148 beleidsvoornemens en daarvan zijn er volgens het College 120 uitgevoerd. Maar één plan is niet uitgevoerd – iets met baatbelastingen. En dan zijn er nog 27 plannen deels uitgevoerd. Dat is ruim 18 procent. Wij vinden dat niet weinig. Bij wijze van verzachtende omstandigheid: ook in 2018 waren College en ambtenaren druk met het harmoniseren van het beleid van de drie gemeenten.
‘Hart voor Schijndel’ bekeek de resultaten per beleidsterrein – programma in het jargon van het lokaal bestuur – en stelt vast dat op het gebied van veiligheid alle doelen zijn behaald. Dat geldt ook voor de programma’s ‘Verkeer, vervoer en waterstaat’, ‘Volksgezondheid en milieu’ en ‘Volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en stedelijke vernieuwing’.
Volkshuisvesting? Maar we komen toch heel veel (huur)huizen tekort? Klopt. En daarmee is meteen aangegeven dat we ons bij de verantwoording niet al te veel moeten voorstellen. Want het College stelt terecht vast dat de beloofde (en wettelijk verplichte) Woonvisie inderdaad is opgeleverd. Dat niet alleen: de behoefte bij woningzoekenden is als uitgangspunt gehanteerd bij het maken van die visie, precies zoals een jaar eerder afgesproken.
Door het stof
Het hoofdstuk waarbij het College door het stof moet, is het sociaal domein. Van de 22 beleidsvoornemens, zijn er slechts dertien waargemaakt. Ruim 41 % van de plannen zijn slechts gedeeltelijk uitgevoerd.
Zo is het overleg met samenwerkingspartijen onvoldoende gevoerd, wordt nog te weinig uitgegaan van de behoefte van hulpzoekende inwoners en is de verantwoording aan de gemeenteraad nog niet wat die moet zijn. Verder is de relatie met verschillende adviesraden niet zoals die moet zijn en raken ambtenaren en cliënten bij de uitvoering van de Participatiewet nog te vaak verstrikt in een kluwen van regels.
Afgelopen najaar stelde de Rekenkamer in een bijzonder kritisch rapport vast dat wethouder Eus Witlox (Wmo, Team Meierijstad) nog niet op het idee was gekomen om de werkwijzen van de drie gemeenten op een lijn te brengen. Die beweerde toen dat dit bewust beleid was, maar die uitspraak kon niet gestaafd worden door wat voor College- of raadsbesluit dan ook. Zelfs geen interne notitie was er te vinden.
Zwakste schakel
En al eerder legde Hart de vinger op de zere plek. ‘Sociaal domein de zwakste schakel’ kopten we in oktober 2017 boven een artikel op deze site. Die kop hadden we nu, anderhalf jaar later, er weer boven kunnen zetten. De gemeenteraad heeft inmiddels al diverse keren ingegrepen met kritische vragen, moties en wijzigingsvoorstellen. Die interventies kwamen met name van SP, D66 en Hart en ze waren niet zonder succes.
Maar we zijn er nog niet, zo leert de verantwoording van het College over 2018. Er beloven weer pittige debatten aan te komen.
Hieronder de zogeheten programmaverantwoording 2018 van het College.
