donderdag
21 nov
Hart stemde destijds tegen het plan over windturbines en zonnepaneelvelden in het buitengebied en is tegelijkertijd voor een duurzame energievoorziening. En ja, dat gaat prima samen.
Laten we beginnen met een voorbehoud: zelfs als de hele gemeenteraad van Meierijstad het voorbeeld van Hart volgt, is de kans aanwezig dat die windturbines en ‘zonneparken’ er gewoon komen.
Alle gemeenten van Nederland moeten namelijk hun aandeel leveren voor de doelstellingen van Parijs. En alle gemeenten van Nederland moeten dat doen binnen regio’s die met zon en wind duurzame energie gaan opwekken.
Toch zijn er mogelijkheden het anders aan te pakken.
Draagvlak
Een andere aanpak is nodig omdat het draagvlak voor deze grootschalige energieopwekking laag is. Mensen vinden windturbines en zonneparken lelijk en vrezen overlast.
Voor onze regio komt er nog eens bij dat windenergie nergens op slaat. Het waait hier te weinig om die dingen rendabel te maken. Het verklaart waarom het Rijk extra subsidie geeft – de molens verdienen zichzelf namelijk niet terug.
Hoe dan wel?
Resteert de vraag: hoe moet het dan wel? Op drie manieren.
De eerste: de samenleving – en dus ook de gemeente – moet veel steviger inzetten op het besparen van energie. Wat je niet gebruikt, hoef je ook niet op te wekken.
De inspanningen op dit gebied zijn een fractie van de aandacht voor duurzame energieopwekking. Hart weet dat de gemeente al best wat doet, maar de communicatie hierover is niets bij vergeleken al de online bijeenkomsten en omgevingsdialogen over locaties voor ‘zon en wind’.
Waarom tuigt de gemeente wel een circus op om enkele buurten gasloos te maken en om duurzame energie op te wekken en doet ze niet iets soortgelijks op het gebied van energiebesparing?
De tweede: leg zonnepanelen op plaatsen waar landschap, flora, fauna en mensen er weinig tot geen last van hebben. Transitieprofessor Jan Rotmans rekende ooit uit dat we in het dichtbevolkte en bedrijvige Nederland zoveel daken en gevels hebben, dat er geen paneel op een weiland nodig is.
Geen eentje? Inderdaad, geen eentje.
Punt drie: als er dan tóch onverhoopt ergens panelen op een akker moeten, kies de locaties met inwoners samen. In, pak hem beet, Keldonk, accepteren ze best een paar hectaren als daarmee Olland – waar 30 hectaren zijn gepland! – iets wordt ontlast.
Van betekenis
Dit is de twintigste aflevering van een serie van 25 over Van Betekenis, het verkiezingsprogramma van Hart.
Afleveringen die al verschenen, zijn te vinden op de pagina Verkiezingsprogramma. Daar vindt u ook dat programma en speciale versies: eentje in eenvoudige Klare Taal, een gesproken versie en eentje in gebarentaal.
De volgende aflevering gaat over wonen.
