De woningnood is hoog. Maar dat is wethouder Rik Compagne niet aan te rekenen, stelt Hart in de eerste aflevering van de serie ‘Niet mauwen maar bouwen’.
Hart, geboren in Schijndel, mag wel eens laatdunkend schrijven en praten over hoe beroerd Veghel voor de fusie werd bestuurd. Maar als het om woningbouw gaat, stuntelde Schijndel minstens zo erg. De laatste wethouder Wonen van Schijndel heeft werkelijk niets op dat gebied gepresteerd.
Nul plannen
En dus begon Meierijstad met zo ongeveer nul plannen voor dit dorp. Zo’n achterstand loopt een dorp niet snel in, zeker niet als diezelfde wethouder in die nieuwe gemeente verder mag gaan waar hij in Schijndel was gebleven. Met dus weer verantwoordelijk zijn voor niet bouwen.
Dat veranderde toen partijgenoot Rik Compagne (Hier) het stokje overnam. Sindsdien regent het aan brieven aan de raad over wat er waarom wanneer gebeurt. Wat niet betekent dat nu ineens alles goed gaat. Zo maakte het College een lijstje mogelijke bouwlocaties in Schijndel dat niet gestoeld is op de echte plannen die er voor dat dorp in de maak zijn.
Zes afleveringen
Over die plannen gaan we het verderop in deze serie nog hebben. Want na dit stukje volgen zes afleveringen over woningbouw in Meierijstad. We blikken nu alvast vooruit.
Hart gaat in een van de afleveringen blijmoedig vaststellen dat Schijndel de komende jaren verandert in een bouwput. Het regent aan plannen om te bouwen op inbreidingslocaties, in de bebouwde kom dus. Er komen ook nieuwe sociale huurwoningen.
We gaan het ook over Veghel hebben. Veghel heeft al sinds jaar en dag te veel industriegrond en te veel winkelpanden, er dreigt in dit dorp nu ook een overschot aan woningen. Het plan voor het huisvesten van spoedzoekers in Veghels Buiten maakt daarom geen schijn van kans.
Sint-Oedenrode heeft niet de ernstige tekorten, zoals Schijndel die nu nog kent. Kan zijn, maar voor ‘Rooi’ zijn voor na 2028 echter nog nul plannen. Of projectontwikkelaars het maar als een uitnodiging willen beschouwen om met ideeën te komen.
En dan zijn er nog de kleine kernen: de situatie is in zes van de tien kleine dorpen minder rampzalig als vaak wordt geschetst. Het gehakketak tussen dorpelingen en College wordt vooral veroorzaakt doordat de behoefte in de kleine kernen anders is dan die van Meierijstad als geheel. Daar moet uit te komen zijn, denkt Hart.
En dan gaan we het in deze reeks nog hebben over de traagheid waarmee plannen worden gemaakt en uitgevoerd. Die wordt veroorzaakt door landelijke regelgeving, door het onhandig opsparen van verzoeken door het College (Stop daarmee, wethouders!) en – best verrassend – door lakse initiatiefnemers.
Een ander thema dat voorbijkomt is de sociale woningbouw. We kunnen er in die aflevering niet omheen om ons beklag te doen over de meerderheid van de gemeenteraad. Die sloeg het College een krachtig instrument uit handen om projectontwikkelaas te stimuleren goedkope huurhuizen te bouwen. De oorzaak: framing. Gaan we binnenkort uitleggen.
Tot slot
Politici hebben de neiging om vingers op zere plekken te leggen. Om te vertellen wat er allemaal niet deugt en anders moet. Wij van Hart kunnen er ook wat van. Nadeel: zo blijven positieve zaken onderbelicht. Zo zijn er sinds de start van Meierijstad al duizend woningen gebouwd. Dat is best veel en krijgt tot op heden weinig aandacht.
En waar het ook zelden over gaat is dat de woningnood niet alleen wordt veroorzaakt door te weinig nieuwbouw. Er zijn te weinig bestaande huizen in de verkoop en die huizen zijn door die schaarste ook nog eens idioot duur. Het College werkt aan het versoepelen voor regels van woningsplitsing en dat zorgt voor enige verlichting. Alle beetjes helpen.
Wordt vervolgd.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
‘Niet mauwen maar bouwen’ was de titel van de drukbezochte bijeenkomst die Hart afgelopen januari hield en is dus ook de titel van deze serie. In deel 2 gaat het over Veghel. Voor meer informatie, lees ons dossier Wonen.